Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Τεύχος 4 - Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Βερεσέ βερεσέ βερεσέ!

Η λέξη βερεσέ μας είχε λείψει είναι η αλήθεια. Την είχαμε εγκαταλείψει στα άχρηστα του λεξιλογίου μας ως μη έχουσα πλέον θέση και χρήση. Μα και τώρα επισήμως δεν προφέρεται ποτέ και πουθενά και από κανέναν. Να μάθει η πολυκατοικία ότι ψωνίζω βερεσέ… Άπα πα. Έτσι λοιπόν η λέξη παραμένει σε πλήρη ισχύ αλλά εκπέμπεται μεταξύ συζύγων κυρίως και πάντα με μυστικό τρόπο. Τα εν οίκω μη εν δήμω μα κατά τα άλλα πουλάμε γόητρο φορώντας την γνωστή οικογενειακή μας πανοπλία της σοβαρότητας και της ξενοιασιάς όταν συναντιόμαστε με γνωστούς ή και τελείως αγνώστους. Και βεβαίως ξέρουμε να δείχνουμε ότι εμείς είμαστε σχεδόν ανέγγιχτοι από την οικονομική κρίση. Είναι όμως και του χαρακτήρα μας αυτό το ελληνικό πείσμα του να μην μαρτυράμε στους άλλους το μαρτύριο που περνάμε για να εξοικονομήσουμε χρήματα και να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
Μέσα σε αυτό θα τολμούσα να πω το ηρωικό ομαδικό πνεύμα αυτοπειθαρχίας, που δείχνουμε όλοι αυτό το διάστημα, ήταν σκέτα απογοητευτικό και εκτός πραγματικότητας το γλέντι που έγινε επάνω στο ιστορικό μας θωρηκτό «Αβέρωφ». Λέτε όσοι αντιδράσαμε να χρειαζόμαστε ομαδική ψυχοθεραπεία όπως μας συνέστησε η μαμά του γαμπρού; Δεν νομίζω. Διακοπές χρειαζόμαστε.
Έψαξα στο διαδικτυακό Βικιλεξικό για την λέξη βερεσέ και ως συνήθως συμβαίνει στις απρόσωπες διαδικτυακές πετρελαιοπηγές της ερήμου του Internet – συγχωρέστε μου το άχτι που έχω σε όλο αυτό το παγκόσμιο κορδελιό των δήθεν portals και του Internet - δεν βρήκα το νόημα της λέξης που έψαχνα. Λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί) αυτής της λέξης, αυτή είναι απάντηση από το ελεύθερο λεξικό. Ένοιωσα για μια ακόμα φορά ένας προδομένος διψασμένος ψηφιακός Βεδουίνος που τολμώ να έχω την αναίδεια ή την πολιτισμική αμορφωσιά να ψάχνω για τέτοιες έννοιες μέσα σε ένα ακαλλιέργητο πλανητικό σκουπιδαριό και μάλιστα για λέξεις Ελληνικές της δική μας καθομιλουμένης γλώσσας αργκό.
Το οπλοστάσιο για την αντιμετώπιση της κρίσης διαθέτει λογιών-λογιών όπλα πέραν του βερεσέ. Αμυντικά (διαίτης) : Μα γιατί αδυνάτισες έτσι Κώστα; Ααα κάνω κάποια δίαιτα. Επιθετικά (απρόσμενη εμφάνιση συγγενών χωρίς να προηγηθεί τηλεφώνημα) : Λοιπόν είπαμε μιας και ήμασταν κοντά να περάσουμε για καφέ αν και εγώ το είπα να μην έλθουμε ντάλα μεσημέρι Σάββατο για επίσκεψη γιατί θα σας κόψουμε από το φαγητό!
Μα δεν φταίνε οι άνθρωποι που πεινάσανε και δεν έχουν φαγητό. Εξ άλλου δημόσια πια χωρίς ενοχές προτείνονται τέτοια μέτρα. Σας μεταφέρω αυτό που πήρε το μάτι μου σε γνωστή εφημερίδα : «Τρείς γνωστοί σεφ προσπάθησαν με 50 ευρώ να φτιάξουν το εβδομαδιαίο μενού μιας τετραμελούς οικογένειας. Μολονότι δεν τα κατάφεραν απολύτως- ο ένας χρειάστηκε λίγο περισσότερα χρήματα και ο άλλος προτείνει επίσκεψη σε φιλικό σπίτι για το βράδυ της Κυριακής! Ο κ. Μπαξεβάνης κατάφερε να φτιάξει το εβδομαδιαίο μενού τετραμελούς οικογένειας, χωρίς να ξεφύγει από το όριο των 50 ευρώ, μαγειρεύοντας ωστόσο μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής. Το βράδυ της Κυριακής τα λεφτά έχουν τελειώσει, οπότε προτείνω ψωμί και αλάτι. Εναλλακτικά, επίσκεψη σε φιλικό σπίτι». Ο τολμών νικά αλλά και δεν πεινά…
Σε δημοσιεύματα του καθημερινού τύπου περιλαμβάνεται και ότι «το σίγουρο είναι ότι φθηνά τρόφιμα, όπως και το φθηνό καύσιμο είναι πράγματα που θα διηγιόμαστε στα εγγόνια μας». Σύμφωνα πάλι με άρθρο που διάβασα με τίτλο «Παρελθόν τα φθηνά τρόφιμα διεθνώς» ο δημοσιογράφος αναφέρει: «Στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάθε χρόνο μετά το 1985, οι αγρότες μπορούν να προτείνουν την τιμή στην οποία θα ήσαν διατεθειμένοι να μην καλλιεργήσουν τη γη τους. Η ανάδειξη του περιβάλλοντος, ο περιορισμός της διάβρωσης των εδαφών, η προστασία της άγριας ζωής είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους το αμερικανικό κράτος πληρώνει στις περιπτώσεις αυτές τους αγρότες. Κοντά 36 εκατομμύρια εκτάρια είναι σήμερα στο πρόγραμμα. Το ίδιο προσπαθούμε να κάνουμε και στην Ευρώπη. Ο συμβιβασμός για τον οριστικό τερματισμό της παλαιάς αγροτικής πολιτικής είναι σ’ αυτή την κατεύθυνση.»Ποιά είναι όμως η νέα αγροτική πολιτική; Ποιοί θα την καθορίζουν; Κάποιοι μιλούν για τις γενετικές καλλιέργειες σαν τρόπο επίλυσης της σημερινής ακριβής αγροτικής παραγωγής. Δεν είναι τυχαίο ότι η μετοχή της εταιρείας Monsanto μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται διεθνώς στα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα πηγαίνει στα ουράνια, καθώς οι γενετικές καλλιέργειες μοιάζουν ρεαλιστικές. Κανείς όμως εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί να εμπιστευθεί μία βιοτεχνολογία που παρεμβαίνει στην φύση και στα αγαθά της, κυριολεκτικά στον γενετικό τους κώδικα για την επίλυση του επισιτιστικού προβλήματος της ανθρωπότητας ό,τι και αν τους υπόσχεται. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Για τα επιδοτούμενα βιοκαύσιμα λέγεται ότι συμφέρουν (για απάτη έχει μιλήσει το περιοδικό TIME σε άρθρο του "The trouble with Biofuels").
Αλλά ως εδώ ας είναι τα σοβαρά. Εξ άλλου διακεκριμένοι ψυχίατροι και ψυχολόγοι συνιστούν προς όλους μας να μην παρακολουθούμε διαρκώς δελτία ειδήσεων γιατί πλέον ως εδώ και μη παρ’ εκεί. Και μέχρι να επικρατήσουν χαμηλότερες θερμοκρασίες πολιτικές αλλά και φυσικές, βάλτε τα παγούρια σας να παγώνουν στο ψυγείο για τον απογευματινό νεσκαφέ σας, σταθεροποιηθείτε σε μια αναπαυτική πολυθρόνα και πάρτε έναν υπνάκο.
Μία πρόταση μόνο και τελειώνω : Θα ενθυμείσθε ότι οι Ιάπωνες ξεκίνησαν ξαφνικά την αεροπορική τους επίθεση στο Περλ Χάρμπορ κατά των Αμερικανών στις 7 Δεκεμβρίου 1941 με την πολεμική κραυγή του Ναυάρχου Ισορόκου Γιαμαμότο «Τόρα, Τόρα, Τόρα». Κωδικές λέξεις που ήθελαν ευθύς εξ αρχής να αιφνιδιάσουν και να σαραβαλιάσουν το ηθικό του αντιπάλου. Σε μετάφραση : «Τίγρης, τίγρης, τίγρης». Θα προτείνω στα σοβαρά και στα αστεία και κόντρα στα πάσης φύσεως νομίσματα – όχι μόνο τα τραπεζικά - να υιοθετήσουμε και εμείς οι Έλληνες μια παρόμοια πολεμική κραυγή ενάντια στον κοινό εχθρό που είναι η οικονομική κρίση :«Βερεσέ, Βερεσέ, Βερεσέ!»
Υ.Γ. Να θυμάστε : Κρατείστε το ηθικό σας ψηλά και ίσως αυτό αποδειχτεί το πιο σκληρό νόμισμα τελικά για να βγούμε νικητές. Και ακόμη, μην φέρεσθε σαν ξεμυαλισμένοι Βεδουίνοι. Να διαβούμε πρώτα την Σαχάρα και μετά θα μπορείτε να ξεσπάσετε ελεύθερα!

Καππαδόκης

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Τεύχος 3 - 11 Ιουνίου 2010

Περιμένοντας τον κτηνίατρο…
Μετά την αιφνίδια επιστολή προς το Χελιδόνι από έναν κάτοικο της Κάτω Ραχούλας, τον αξιότιμο κύριο Γεώργιο Αγροίκο, την οποία δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος και ενώ το συμβούλιο της σύνταξης μέσα στην πληθώρα των γεγονότων που είχαμε κατά την εβδομάδα που μας πέρασε είχε σκοπό να σας παρουσιάσει ένα καυτό θέμα, λάβαμε από τον κύριο Αγροίκο ένα νέο γράμμα διαμαρτυρίας για τα επικείμενα ευρωπαϊκά μέτρα που απειλούν την υγεία των κοπαδιών της υπαίθρου. Χάριν της αντικειμενικότητας θεωρήσαμε πρέπον να διενεργηθεί έρευνα κατά πόσον όλα τα όντως γνησίως και ειλικρινώς αναφερόμενα εις την επιστολή πράγματι έγιναν ή αποτελούν αποκυήματα της ιδικής του φαντασίας ή και άλλων συνενόχων χωρικών που έχουν ενωθεί ως ένα περιθωριακό μέρος της κοινωνίας μας και κάνοντας επεισόδια προσπαθούν απλώς να προβάλλουν τους εαυτούς των. Για αυτό και αποστασιοποιηθήκαμε διά ολίγον από τους τολμηρούς ως και βλάσφημους θα μπορούσε να πει κανείς ισχυρισμούς των και διενεργήσαμε εξονυχιστική δημοσιογραφική έρευνα. Σας παραθέτουμε όμως αυτούσια χωρίς μοντάζ την δεύτερη επιστολή του κυρίου Αγροίκου προς το Χελιδόνι :
Αγαπητή σύνταξη
Σου γράφω για κάτι που δεν μπορώ να το ψελλίσω και που δεν ψυλλιάζεσαι εσύ και όλος ο ντουνιάς. Τα πρόβατά μου και τα μάτια μου. Θα μου τα κάνουν όλα κουκλοθέατρο και πάω να τρελαθώ. Έμαθα από φίλους του χωριού ότι κάτι θα κάνουν στα αρνιά και στα ερίφια του χωριού κάποιοι ξένοι κάτι σαν μπόλι που θα το δίνουμε στο αρνί υποχρεωτικά λόγω εντολής και εφαρμογής νέου νόμου από την Ευρώπη. Το μπόλι δεν είναι για αντιμετώπιση κάποιας ζωικής αρρώστιας στα αρνιά μας αλλά είναι κάτι περίεργο. Όπως μου εξήγησε ο ανιψιός μου ο Περικλής που έχει σπουδάσει το παιδί Ηλεκτρονικός μόλις το ζώο το καταπιεί αυτόν τον σβώλο μετά από μέρες βγάζει μέσα του ένα ηλεκτρονικό κάτι σαν μπιμπίκι που δεν κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται. Στην αρχή νόμισα ότι θα είναι για καλό σκοπό. Να ακούγεται το βέλασμα των αρνιών στο τρανζίστορ που έχω για να ξέρω που είναι να μην ανησυχώ για λύκους και τέτοια έξω στα βοσκοτόπια. Βέβαια τα αρνιά μου να αποκτήσουν το κάθε ένα ραδιογωνιόμετρο μες στα σπλάχνα τους δεν μου πάει για καλό χατίρι. Και με το ζόρι. Αυτό και αν είναι μπόσικο. Ήρθε και πρέπει να γίνει άμεσα. Όποιος ζωοτρόφος δεν το εφαρμόσει θα έχει να κάνει με την ανωτέρα κυβέρνηση σωτηρίας της ευρωζώνης.
Ξέρεις αν αυτά λέγονται για φόβο μας ή είναι πράγματι έτσι; Πες μου εσύ στην Αθήνα τι ακούς; Είδες τίποτε στο γυαλί; Εδώ στο χωριό δεν ξέρουμε τι να κάνουμε να χαρούμε ή να πενθήσουμε. Περιμένουμε όλοι τον κτηνίατρο να γυρίσει από το ταξίδι που έχει πάει. Και αν αυτό επεκταθεί και σε άλλα ζώα; Δεν τολμώ να σου πω και να καταγγείλω και τυχόν άλλες υποψίες που μου φέρνει ο νους. Και καταλαβαίνεις τι φρικτό εννοώ. Και γιατί ο νόμος αυτός να εφαρμοσθεί υποχρεωτικά με ποινή απόλυσης από την κοινότητα σωτηρίας; Μήπως σκέπτομαι πονηρά; Άσε που γιατί να γίνεται μόνο στα κατσίκια και στα πρόβατα; Είχαμε τα γελάδια και τα τρελάνατε χρόνια πριν. Φαγώσιμα ήταν. Τώρα πιάνουνε στο στόμα τους τα ρίφια και τα πρόβατα. Φαγώσιμα είναι και αυτά. Δεν κάνω άδειες κρίσεις. Και τα άλλα πολλά αξίζουνε και ας μη τρώγονται όμως πρέπει να στο καταγγείλω. Ανησυχώ βεβαίως και για τα άλλα τα ζωντανά και θα πρέπει να προλάβουμε τέτοια κακά μην εξαπλωθούν στο χωριό αλλά και στην πόλη. Εσείς εκεί οι πολλοί για δεν μιλάτε προς τον κοινοβούλιο ; Αλλά εσείς ούτε μεταξύ σας δεν μιλάτε. Κάντε όμως κάτι για αυτό εσείς οι γραμματιζούμενοι για να έχετε και καλό συχώριο. Τελευταίο και πολύ σημαντικό σου αναφέρω εμπιστευτικά ότι το χωριό θέλει να προωθήσει τον κτηνίατρο στην Βουλή για βουλευτή...
Ο Ντάκος, το γαϊδούρι μου, ο Ντουγρού και τα άλλα άξια να ζουν αθώα ζωντανά σας χαιρετούν. Το χωριό ειδικά μόλις έλαβε γνώση της δημοσίευσης της πρώτης επιστολής μου στο περιοδικό έλαβε μεγάλη χαρά και σας χαιρετά και αυτό.
Κάντε όμως κάτι…
Μετά τιμής
Γιώργης Αγροίκος
Προσωπικά δια εσένα
Υ.Γ. 1 Σου εκμυστηρεύομαι τους πραγματικούς μου φόβους. Η κυβέρνηση της ευρωζώνης αντιλαμβάνεται τι κάνει; Σύμφωνα με καλούς επιστήμονες το αγκίστρι που βάζανε στα αυτιά των ζώων έκανε την δουλειά του για το αναγκαίο μαρκάρισμα των ζώων. Το παραπάνω τι το θέλουνε;
Υ.Γ. 2 Σε προσκαλώ στο οξυγόνο του χωριού μου όποτε σου επιτρέψουν οι περιστάσεις μακριά από την κλεισούρα της Αθήνας. Θα ξανανιώσεις…
Μόλις λάβαμε την επιστολή και με έρευνα που διενεργήσαμε συλλέξαμε σχετικά με το αναφερόμενο θέμα τις εξής εκπληκτικές πληροφορίες :
Έρχεται η σειρά και των νοημόνων αιγοπροβάτων ........
Μικροτσίπ στα αιγοπρόβατα
Τα ζώα μόλις γεννηθούν θα καταπίνουν έναν ηλεκτρονικό σβόλο, στον οποίο θα είναι αποθηκευμένα τα στοιχεία της ταυτότητάς τους, ενώ άλλα θα προστίθενται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τουςΕως το τέλος του 2010 απαιτεί η Κομισιόν να εφαρμοστεί το μέτρο του μικροτσίπ στα αιγοπρόβατα για όλες τις χώρες της ΕΕ.
Εναν "ηλεκτρονικό σβόλο" που περιέχει μικροτσίπ θα καταπίνουν τα αιγοπρόβατα μόλις γεννηθούν και θα τα ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή μέχρι τη σφαγή. Μόλις ο σβόλος μπει με την τροφή στο ζώο -σε ηλικία μικρότερη των 6 μηνών- θα απελευθερώνει μικροτσίπ, στο οποίο είναι αποθηκευμένα τα στοιχεία της ταυτότητάς του, πού και πότε γεννήθηκε, σε ποια φάρμα, σε ποια περιοχή, ενώ στην πορεία θα προστίθενται πληροφορίες για τυχόν ασθένειες που θα περάσει, την αναπαραγωγική του δραστηριότητα κ.λ.π.
Μέχρι το τέλος το χρόνου όλα τα κοπάδια πρέπει με απαίτηση της Ε.Ε. να σημανθούν ηλεκτρονικά, διαφορετικά οι κτηνοτρόφοι κινδυνεύουν να χάσουν τις κοινοτικές ενισχύσεις. Οι τελευταίοι όμως ζητούν από την πολιτεία να πληρώσει αυτή το κόστος για την αγορά των ηλεκτρονικών σβόλων, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν πως τα ενώτια στο αυτί είναι αρκετά και δεν χρειάζεται επιπλέον σήμανση.
Με πρόσφατή εγκύκλιό του, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ενημερώνει τις νομαρχίες πως η ηλεκτρονική σήμανση των αιγοπροβάτων πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική οδηγία, αυτό έπρεπε να είχε γίνει ήδη μέχρι την 1η Ιανουαρίου του 2010, αλλά αρκετές χώρες δεν προχώρησαν τη διαδικασία και το μέτρο ατόνησε. Η ΕΕ όμως επανήλθε και καλεί τους κτηνοτρόφους -μέσω των νομαρχιών- να προμηθευτούν άμεσα τους ηλεκτρονικούς σβόλους.
Μάλιστα, η εγκύκλιος τονίζει ότι η σήμανση πρέπει να εφαρμοστεί υποχρεωτικά για όλα τα ζώα που γεννήθηκαν μετά την 1/1/2010 (ενώ δεν είναι υποχρεωτική για όσα γεννήθηκαν μέχρι τις 31/12/2009) και σημειώνει πως όσοι δεν συμμορφωθούν κινδυνεύουν με κυρώσεις, όπως περικοπή των επιδοτήσεων, των εξισωτικών αποζημιώσεων, ακόμη και απαγόρευση σφαγής του ζώου.
"Το κόστος της σήμανσης είναι δυσβάσταχτο για τον κτηνοτρόφο, αφού κάθε σβόλος στοιχίζει περίπου 6 ευρώ, ενώ επιπλέον πρέπει ο κτηνοτρόφος να προμηθευτεί τη συσκευή ανάγνωσης και φόρτωσης δεδομένων (σκάνερ) και τον πομποδέκτη. Πρέπει να αναλάβει η πολιτεία το κόστος, όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης", είπε στο "Εθνος" ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κτηνοτροφικών Συλλόγων Λάρισας, Μιχάλης Τζιότζιος.
Αντίθετη ωστόσο με την ηλεκτρονική σήμανση είναι η Πανελλήνια Ενωση Κτηνοτρόφων. Ο πρόεδρός της, Δημήτρης Καμπούρης, υποστηρίζει πως "η σήμανση με τα ενώτια (σ.σ. σκουλαρίκι στο αυτί) είναι αρκετή και διασφαλίζει το ζώο, ενώ προστατεύει και τον καταναλωτή".
Πληροφορίες από την ΕΕ αναφέρουν ότι η ηλεκτρονική σήμανση των αιγοπροβάτων θα είναι υποχρεωτική από τις αρχές του 2011 και δεν θα δοθεί καμία επιπλέον παράταση.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ 3/6/2010
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=14246953#

Καππαδόκης

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Τεύχος 2 - 5 Ιουνΐου 2010

Μία ημέρα από την ζωή του Γιώργη Αγροίκου
Μένω εδώ στο χωριό μου στην Κάτω Ραχούλα εδώ και 60 χρόνια. Το χωριό μου δεν το ξέρει κανείς, μόνο εμείς, εγώ, η κυρά μου, η οικογένεια να πούμε και 10 συγχωριανοί. Ο Νομάρχης δεν έρχεται συχνά εδώ γιατί σαν χωριό δεν είμαστε εκλογικά πιασάρικο. Συγχωρέστε μου τους τρόπους αλλά είμαι ένας άξεστος χωρικός και εγώ αυτό που ξέρω είναι μόνο τα περιβόλια και να μην χαρίζω. Θέλω να πω ότι είμαστε ένα άγνωστο χωριό με λίγους αμόρφωτους κατοίκους και ελάχιστα γνωρίζουμε από καθαρευουσιάνικο αέρα και πολιτισμό. Στο χωριό μου δουλεύουμε σκληρά για να ζήσουμε εμείς, τα παιδιά μας και τα ζωντανά μας. Όταν βρέχει και αστράφτει βρεχόμαστε και εγώ και το γαϊδούρι και όταν κάνει καλό καιρό βάζω στο ζωντανό σανό, το δένω στον αχυρώνα και πάω στο καφενείο στην πλατεία για καφέ και λιακάδα. Μετά την δουλειά διαβαίνουμε μέσω πλατείας το χωριό καμαρωτά-καμαρωτά γιατί έχουμε κάνει το πρέπον. Ο Ντάκος έτσι το έχω ονοματίσει το ζωντανό είναι το γαϊδούρι μου και δεν το κρύβω ότι τον έχω με πολύ καμάρι για βοηθό μου στα περιβόλια. Τον αγαπάω γιατί εκτός που με αγαπάει και αυτός και μου το δείχνει κουνώντας την ουρά του, μου προστατεύει τα γατιά μου. Τα προσέχει και δεν τα πατάει. Είναι αξιομνημόνευτος για αυτό και τα λέω αυτά. Η γυναίκα μου… τι να σας το περιγράψω. Είναι συνεχώς ερωτευμένη και με ζηλεύει. Αυτό φάνηκε εξ άλλου από το ακόλουθο περιστατικό : Μια μέρα γυρνώντας από το χωράφι πέρασα από την πλατεία και αγόρασα μια χθεσινή εφημερίδα που είχε μπροστά ένα χάρτη της Ευρώπης στο πρωτοσέλιδο και από επάνω έλεγε : Γνωρίστε την Ευρώπη. Νέα μέτρα σύσφιγξης των σχέσεων. Μου άρεσε ο χάρτης και τα χρώματα και κατέληξα στο σπίτι μου. Δείτε τώρα γυναικεία αντίδραση: Μόλις πρότεινα στην γυναίκα μου αν θέλει να της γνωρίσω την Ευρώπη, εκείνη έβαλε τα κλάματα και μου είπε ότι αν θέλω να χωρίσουμε γιατί δεν μου το λες ευθέως. Τρόμαξε να καταλάβει ότι πρόκειται για ας πούμε μία χώρα, ούτε χώρα. μία ένωση παντοτινής φιλίας μεταξύ χωρών και όχι για γυναίκα που ψάχνει για περιπέτειες! Και αφού το κατάλαβε, πάλι δεν ήθελε να ξανακούσει για Ευρώπη για καμία Ευρώπη. Τόσο πού που την λαχτάρησα άθελά μου που πήγα και την έκρυψα την εφημερίδα και μετά την έκαψα. Να λείπουν τέτοια νέα από το χωριό μας. Εγώ αγάπησα και αγαπώ μόνο την γυναίκα μου.

Βασικά λοιπόν τέσσερα είναι τα ντέρτια μου : Γυναίκα-παιδιά, χωράφι, Ντάκος και βέβαια αυτό εννοείται το χωριό μου. Τρέμει ο Νομάρχης όταν βγαίνει όλο τον χωριό να τον προϋπαντήσει. Γιατί τρέμει; Γιατί εδώ το χωριό δεν σηκώνει χωρατά και ψέματα. Ή ταν ή επί τας και όστις ψεύτης να παίρνει δρόμο. Στα ίσια τα λέμε εδώ και χρόνια και όποιος πολιτικός αρχηγός θέλει να δει τα αποτελέσματα των εξετάσεων εννοώ των πολιτικών εξετάσεων ας πάει στο Μικροβιολογικό εργαστήριο του χωριού το οποίο απουσία δημόσιου κτιρίου λειτουργεί και σαν εκλογικό τμήμα σε κάθε εκλογές. Εκεί στήνεται ο μπερντές και μεταξύ τσίρου και ούζου κάνουμε τις μετρήσεις μας. Οτιδήποτε πολιτικό εκείνη την ημέρα δεν το κουβεντιάζουμε σεβόμενοι τας εκλογικάς αρχάς και παραδόσεις. Μόνο μετά την δύση του ήλιου ραχάτι-ραχάτι τα λέμε τα πολιτικά μας. Ακούμε μετά το κλείσιμο της κάλπης τα προγνωστικά των τηλεσκηνοθεσιών μέσω ραδιοπομπού Πάρνηθας αυτά που στην Αθήνα τα λέτε έξιτ κάπως. Τι να δείξει η έξιτ όταν βγαίνει κανείς από την κάλπη; Μετά σου λένε ότι είναι κάλπικα τα αποτελέσματα. Πώς να μην είναι; Το θέμα είναι να μετρήσεις τον άλλον όταν μπαίνει φουριόζος με μάτι που γυαλίζει βαδίζοντας προς την κάλπη με εκατό πέντε σφυγμούς. Εκεί αν μπορείς μέτρα τον αν σου βαστάει. Πάντως σε εμάς εδώ πάνω δεν έρχονται ποτέ για μετρήσεις γιατί στερούμεθα αντιπροσωπευτικότητας ή κάτι τέτοιο. Το τι όντως ψηφίζουμε ούτε οι γυναίκες μας δεν το ξέρουν. Τα σκυλιά μας μόνο και μόνο εξ ενστίκτου μας καταλαβαίνουν. Όταν ας πούμε χαράζω αλίες όλη μέρα και κόβω με την τσάπα το χώμα μόνο ο Ντουγρού ο σκύλος μου με παρακολουθεί αδιαλείπτως. Παραμιλάω πότε για το ένα θέμα και πότε για το άλλο και εκείνος μου κουνάει με νόημα την ουρά του όταν συμφωνεί. Αλλά μάλλον πάντα συμφωνεί με αυτά που του λέω. Η πιο ωραία του ώρα είναι του δειλινού. Γιατί τότε θέλει να τα παρατήσουμε και να πάμε πίσω στο σπίτι. Γαβγίζει με άλλο νόημα, κάνει πήδους και τρεξίματα. Και όταν παίρνω τα εργαλεία στο καρότσι και βάζω χέρι να φύγουμε εκεί τα δίνει όλα.

Ακούω αυτά που λέγονται για εκείνη την αλυσίδα που θα πλέξουν οι χώρες η μια με την άλλη όταν αγαπηθούν ακόμα πιο πολύ και γελώ, ξεκαρδίζομαι. Θα αλλάξουμε ονομασίες επί το καλλίτερο. Η «Κάτω Ραχούλα» θα ενοποιηθεί με την «Άνω Ραχούλα» και θα λέγεται πια «Άνω-Κάτω Ραχούλα». Δεν θα είναι βέβαια αυτό που θα ήθελε κανείς εδώ εκ πεποιθήσεως. Εγώ σαν Κάτω-Ραχουλιώτης αγωνίστηκα πάντα για το χωριό μου. Με τους Άνω-Ραχουλιώτες τα βρίσκω μόνο στο καφενείο στην πρέφα. Από κει και μετά δεν τους ανήκω και ούτε μου ανήκουν, ούτε θέλω να μου ανήκουν. Αυτό σημαίνει Έλληνας και Ελληνικό χωριό ο καθένας ντόπιος οραματίζεται το μέλλον του το δικό του και του χωριού του όπως το επιθυμεί. Για την αγροτική ομοσπονδία όπου ανήκω φαντάζομαι ότι θα βρουν μια ωραία ονομασία που να ταιριάζει με το νέο όνομα του χωριού που να προξενεί τον σεβασμό των Ευρωπαίων όταν μας εκπροσωπεί εκτός χώρας. «Αγροτική Συναδελφική Αγωνιστική Συμπαράταξη Ένωσης Κοινοτήτων Ραχούλας». Αν γίνει αυτό τότε όλο το νόημα και η άμιλλα που έχουμε αναπτύξει θα γίνει ισόπεδη διάβαση. Δεν θα έχουμε πια θέμα αγώνα. Μα θα επικρατήσει ομόνοια και έτσι θα μπορείτε να χτίζετε εφ εξής από κοινού το μέλλον ακούγεται ένας πονηρός νους να λέει. Όποιος το λέει αυτό να τον καλέσουμε για γενικές μικροβιολογικές εξετάσεις στο Μικροβιολογικό του χωριού γιατί κάτι πάσχει. Αν δεν βρεθεί μικρόβιο στον φυσικό οργανισμό του τότε κάποιο άλλο σαράκι τον κατευθύνει αυτόν και εκείνος προσπαθεί να κατευθύνει εμάς. Μόνο ένας Μωυσής, ένας προφήτης και θρησκευτικός ηγέτης υπήρξε που πήρε τις εντολές του Θεού γραμμένες σε πλάκες για να τις μεταφέρει στον λαό του Ισραήλ και μέχρι εκεί ήταν. Αν τώρα μας βρίσκουν νέοι ηγέτες και νέοι νόμοι για να γίνονται πιο βραστερά τα κουκιά και τα όσπρια, να ανθούν καλλίτερα οι κήποι και να πάψουν να κοιλοπονούν οι αγελάδες όταν είναι έγκυες, αλλά για να μας δώσουν αυτά τα κόλπα να τα εφαρμόσουμε και εμείς εδώ θέλουν να τους κόψουμε επίδομα και με το ζόρι… Εεε όχι προτιμώ να ζω με αυτά που έχω.

Τώρα ετοιμαστείτε να σας πω ένα μυστικό αγαπητοί αναγνώστες μου και θα το πω με πάθος : Αγαπώ την δραχμή. Αυτήν μόνο θέλω. Στην γυναίκα μου δεν το έχω πει γιατί φοβάμαι ότι θα με περάσει για τρελό, αφήστε που με ζηλεύει... Την ευρωζώνη την σιχάθηκα και θα ήθελα να μπορούσα να πάρω διαζύγιο από αυτήν. Για όλη της την κρυψίνοια της αξίζει. Με την δραχμή θα τα βρω… Δεν ξέρω αν και εσάς σας πιάνει μια τέτοια νοσταλγία. Ο Ντουγρού μου ο σκύλος μου με το μοναδικό ένστικτο κάθε φορά που με πιάνει να το σκέφτομαι μου κάνει σινιάλα με την ουρά του ότι συμφωνεί. Προσπαθώ να δω αν κάνουν τα ίδια σινιάλα και άλλοι σκύλοι. Όμως όχι ευτυχώς. Μόνο ο Ντουγρού έχει τέτοιο σπάνιο σθένος και διάθεση για επικοινωνία μαζί μου. Ντουγρού μου σε αγαπώ…

Και για την πιστή αναμετάδοση
Καππαδόκης