Τεύχος 7 - Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Οι νεωτεριστές
Είναι γεγονός ότι κάθε τόσο χρειαζόμαστε αλλαγή και ανανέωση των καθημερινών μας παραστάσεων με κάτι καινούργιο, έτσι για να σπάει η μονοτονία. Για αυτό δεχόμαστε ευχάριστα οτιδήποτε καινούργιο όσο ασήμαντο και να φαίνεται, αρκεί να έχει και νόημα όχι για έναν-δύο ή για μια παρέα αλλά για όλους μας. Όμως εδώ τα χαλάμε με κάποιους… Ο λόγος γίνεται για τους άνευ λόγου και αιτίας νεωτεριστές. Πραγματικά οι νεωτεριστές αυτή την φορά πρωτοτύπησαν και ξεπέρασαν τον ίδιο τους τον εαυτό … Στο ίδιο ρυθμό και τις συνταγές του γλωσσολογικού αγώνα κατενάτσιο που διεξάγεται από πολλών ετών στον τομέα της νεοελληνικής μας γλώσσας παρήχθη η νέα εξ ιδίων τους παραγωγή νεωτεριστικών γλωσσικών όρων. Σας παρουσιάζουμε λοιπόν το νέο γλωσσικό ακροβατικό νούμερο με τίτλο «Με το στανιό ορθοπαιδικός».

Ιδού λοιπόν η νέα πρωτότυπη κουλτουρο-μαγκιά που έχει πολύ εξελιχθεί και συνεχίζει να διευρύνεται. Η λέξη που όλοι μας γνωρίζουμε για τον γιατρό που πάμε αν τύχει και σπάσουμε ή στραμπουλίξουμε κάτι ήταν ως σήμερα «ορθοπεδικός». Αυτή ήταν έως και σήμερα. Αλλά αυτό ξεχάστε το. Από δω και μπρός η σωστή λέξη είναι «ορθοπαιδικός». Επίσης αλλάζουν οι εξής λέξεις και ότι ήθελε προκύψει: Το «ορθοπεδικό ιατρείο» θα πρέπει να λέγεται «ορθοπαιδικό ιατρείο», τα «ορθοπεδικά είδη» θα πρέπει να λέγονται «ορθοπαιδικά είδη».

Οι νεωτεριστές στην προσπάθεια που κάνουν για να υποστηρίξουν την ορθότητα της άποψής τους επικαλούνται την έμπνευση του Γάλλου ιατρού Νικολά Αντρί, καθηγητή του Πανεπιστημίου των Παρισίων ο οποίος κατά αυτούς λέγεται ότι το 1741 έπλασε τον ανωτέρω όρο επειδή θεράπευε παιδιά με δυσπλασίες. Και καλά λέω εγώ αν αυτός – δεν τον γνωρίζω, είμαι λίγο αγράμματος - έπλασε ένα ωραίο κατά την γνώμη του γαλλικό κουλουράκι και μας το κέρασε, εμείς εδώ τώρα θα πρέπει να φτιάξουμε με βάση την δική του συνταγή ταψιά από κουλουράκια αυτού του τύπου και να αρχίσουμε να τα μοιράζουμε ανά τις πλατείες και τις οδούς; Γιατί και οι ίδιοι θα έχετε διαπιστώσει ότι οι νέου τύπου επιγραφές αυξάνονται στα μπαλκόνια των ορθοπεδικών ιατρείων και στις εισόδους αυτών των καταστημάτων με τα ορθοπεδικά είδη.
Μα θα αναρωτηθείτε γιατί κάνω έτσι; Ε ναι, κάνω έτσι γιατί αν ένας Γάλλος νεωτεριστής βγει στην χώρα του και ανακοινώσει ότι με βάση τις επιστημονικές του έρευνες ανακάλυψε ότι το Γαλλικό θεσπέσιο φαγητό Σατωμπριάν θα πρέπει να λέγεται στο εξής κοντοσούβλι ή Σαν-το-μπριάμ προς τιμήν κάποιου Έλληνα εστιάτορα που ζούσε στα χρόνια της Γαλλικής επανάστασης στην Μασσαλία και έσωσε από την γκιλοτίνα αρκετούς Γάλλους πατριώτες, εκεί θα ξεσπούσε πολύ γέλιο. Και θα είχαν απόλυτο δίκιο. Ακόμα και ένας Γάλλος σημερινός σεφ με τα πολλά παράσημα και τα κιλά του δεν θα μπορούσε να αλλάξει αυτό που τελικά είναι το δικό του, το αυτονόητο το απόλυτα δικό του που τελικά του ανήκει είτε με την βούλα ή και χωρίς την βούλα κάποιου βεζίρη.
Εδώ όμως όλα γίνονται με την πρέπουσα επίφαση σοβαρότητας. Και για να μη θιγούν και εκείνοι όλοι οι παλιομοδίτες ολίγον σεβασμός. Και οι δύο λέξεις είναι σωστἐς, λένε. Αλλά η λέξη «Ορθοπαιδικός» είναι η σωστότερη. Ω, τι κρυψίνους εγωισμός.
Και πολύ σωστά τους γράφει κάποιος επιστολογράφος ότι αν η Ορθοπαιδική επιστήμη πρέπει πλέον να λέγεται και να γράφεται έτσι γιατί ανακαλύψαμε έστω και αργά ότι ήταν λάθος, τότε επειδή όχι μόνο τα παιδιά αλλά κατ’ εξοχήν οι γέροντες έχουν λόγω ηλικίας προβλήματα τέτοιας μορφής, για αυτό θα πρέπει να βρεθεί ο αντίστοιχος όρος που να τους καλύπτει και συνεπώς θα πρέπει να υπάρξει και ο όρος «Ορθογεροντική».
Μεγάλη εντύπωση πάντως μου προξενεί η χρονοκαθυστέρηση τόσο πολλών ετών για την οριστική ανακάλυψη της σωστής γραφής αυτής της λέξης στην διάρκεια των οποίων ανατράφηκαν πολλοί τελικά …αμόρφωτοι μπουμπούνες.
Εγώ χωρίς να είμαι γλωσσολόγος θα ήθελα να τους απαντήσω χιουμοριστικά χρησιμοποιώντας την δική τους ιδιόρρυθμη κουλτούρα και διάλεκτο:
Προς ατίθασους νεωτερίζοντες
Αν και είστε μάγκες παίδες, βάλτε τώρα τροχοπαίδη πριν σας βάλουν χειροπαίδες.
Και για το κατανοητότερο σε απλή καθομιλουμένη και ορθή Ελληνική γλώσσα αυτήν με την οποία ανατράφηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων :
Αν και είστε μάγκες παίδες, βάλτε τώρα τροχοπέδη πριν σας βάλουν χειροπέδες.
Και τέλος : Σας χρειάζεται ορθή παιδεία. Βάλτε παύλα και τελεία για να έχουμε ησυχία.

Καππαδόκης

Τεύχος 6 - Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Οι Επαΐοντες

Αν ζούσε σήμερα ο Ιούλιος Βερν και ξανάγραφε το βιβλίο του «Από την Γη στην Σελήνη», με την ανεξάντλητη φαντασία που διέθετε σίγουρα θα έγραφε και μάλιστα με άφθονο χιούμορ για έναν διαστημικό σταθμό κάπου στα ενδιάμεσα της απόστασης Γής – Σελήνης στο 192.201o χιλιόμετρο. Εκεί εν μέσω του διαστημικού κενού των αστέρων, ζουν άλλου είδους αστέρες που ως άσβεστοι φωστήρες μεταφέρονται νοερώς και αδιαλείπτως, όταν το μέρος της Γης όπου ζουν σκιάζεται από νέφη και τότε …φεύγουν.
Είναι πολύ γνωστοί ως ειδική συνομοταξία ανθρώπων, οι οποίοι γεννήθηκαν και προέρχονται απ’ ευθείας από την μεγάλη έκρηξη του σύμπαντος κόσμου, κατά την στιγμή μηδέν της δημιουργίας του. Για αυτό και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις ως προς τις κρίσεις τους και τις αποφάσεις τους, την γνώμη τους για όλους εμάς τους δευτεροκλασάτους πολίτες της γης ετούτης. Ζουν με αμβροσία και νέκταρ, τις αρχαίες τροφές που είναι μόνο για τους θεούς, χωρίς να είναι βέβαιο αν αυτές προέρχονται από τις παρειές του Ολύμπου ή είναι απλά χαλβάς Φαρσάλων. Η μόνη φανερή φιλοδοξία τους είναι, να υπηρετούν ει δυνατόν με τις υψηλές τους γνώσεις μία χώρα, τον λαό μιας χώρας. Και επειδή εκεί που κάθονται άλλη κοντινότερη χώρα από την δική τους δεν υπάρχει, για αυτό και τελικά χωρίς άλλες ανησυχίες, αποφασίζουν να ασχοληθούν με τα κοινά του δικού τους, του δικού μας έθνους, να με συγχωρείτε για το σαρδάμ.
Δεν καταγίνονται με τα χαμηλά. Είναι οι επαΐοντες, αυτοί που καθημερινά μάχονται και κατακτούν από ένα ύψωμα καρφώνοντας την σημαία της νίκης στην κορυφή. Μη με ρωτήσετε τι χρώματα έχει η σημαία. Ούτε να σας δώσω ύψος και αζιμούθιο για το ύψωμα που καταλαμβάνουν. Αυτό που είναι βέβαιο σε όλους είναι, ότι αμέσως μετά την δράση τους, συμβαίνουν διάφορες δυστυχίες στα πέριξ. Είναι όλοι λαμόγια; Τίμια σας λέω κάποιοι μπορεί ναι και κάποιοι όχι. Είναι γεράκια; Όχι απόλυτα αν και τους αρέσουν τα Ανεμοδαρμένα Ύψη, τύφλα να έχει η Έμιλυ Μπροντέ. Που κατοικούν; Σε ακριβές συνοικίες, στα όνειρά τους και από καιρού εις καιρό στην δική τους διαστημική εξέδρα, κάπου μεταξύ Γης και Σελήνης.Πιθανολογείται και υπόγεια διαδρομή με τα παιδιά indigo. Λόγω της υψηλής διανόησης από την οποία εμφυσούνται προς παραγωγή του νομοθετικού έργου και επειδή ορισμένες φορές φυσούν σφοδροί άνεμοι και συμβαίνουν έκτακτα καιρικά φαινόμενα, τα οποία απειλούν να τους εκτρέψουν εκτός προορισμού …δηλαδή να φθάσουν στην ώρα τους στο θρανίο τους στην βουλή, για αυτό το λόγο έχουν όλοι τους ανακαλύψει αυτήν την διαστημική εξέδρα, στην οποία καταφεύγουν για ανάπαυση και ξεκούραση, όταν οι συνθήκες είναι απαγορευτικές ως προς την εκτέλεση του καθήκοντος. Είναι πέραν πάσης βεβαιότητας ότι μετά από πολλά έτη – όχι έτη φωτός – κάποιος άξιος ιστορικός ερευνητής θα φθάσει στα άδυτα αυτού του διαστημικού σταθμού και θα ανακαλύψει τα πάντα ακόμα και για τις προσωπικές στιγμές αυτών των ηρωικά εργαζομένων ανθρώπων. Πολύ πιθανόν αν ανακαλυφθούν ηχητικά ντοκουμέντα να έλθουν στο φως και συνομιλίες τους με τους γηγενείς ψηφοφόρους τους όπως :

- Πίστεψέ με ότι σου λέω και τώρα την αλήθεια όπως πάντα σου την έλεγα. Περίμενε και όταν έλθει η ώρα για το νέο κόμμα θα έλθεις αμέσως να με βρεις και να δω τι μπορώ να κάνω.

- Εγώ πάντα σε ψήφιζα και τώρα μου λες να περιμένω; Μια δουλίτσα βρες μου και ας είναι στα ξένα. Ας είναι στην Ελβετία, ή στην Ισπανία ακόμα και στην....

- Μα τώρα με κάνεις να στενοχωριέμαι. Θα γίνεις πάλι μετανάστης; Θα σου βρω δουλειά εδώ.

- Που είσαι να έλθω τώρα να τα πούμε από κοντά;- Τώρα; Α τώρα είμαι σε ταξίδι.

- Γιατί δεν μου λες την αλήθεια; Αφού ξέρω ότι τώρα είσαι εκεί έξω στο καφενείο.

- Όχι, ειλικρινά ταξιδεύω και σε σκέπτομαι.

- (Ακούγονται πολλά παράσιτα… και η επικοινωνία με τον διαστημικό σταθμό διακόπτεται)Ακούγεται νέο κουδούνισμα…

- Ναι, ποιος είναι;

- Είμαι ο Νικυ, ο Νίκυ Λάουντα. Με θυμήθηκες;

- Ωω ναι. Τι γίνεσαι, πώς πάει το δόντι σου;

- Μα πως είναι δυνατόν να θυμάσαι από όλες μου τις περιπέτειες μόνο εκείνο τον πονόδοντο που σου είχα αναφέρει κάποτε στην Ριβιέρα όταν παραθερίζαμε μαζί;

- Ντίαρ Νίκυ, σημασία στην ζωή έχει η λεπτομέρεια. Και για όλους τους πολιτικούς μου φίλους σημασία έχει να θυμάσαι για τον καθένα τους και το παραμικρό. Αυτή την συνήθεια την έμαθα όταν τότε που πολύ μικρός ξεκίνησα να δουλεύω σαν πλασιέ, στον αγώνα για επιβίωση. Μόλις έβγαινα από το μαγαζάκι τους, σημείωνα σε ένα μικρό μπλοκ όλες τους τις συνήθειες και τα χόμπι τους. Όμως ποιος ηλιακός άνεμος σε φέρνει από εδώ;

- Άκουσέ με. Θυμάσαι εκείνο το φοβερό ατύχημα που είχα. Μετά με βρήκε και άλλο χειρότερο. Έπεσε έξω η αεροπορική μου εταιρεία και τώρα πια είμαι χωρίς δουλειά.

- Άκουσέ με. Αν θέλεις να μάθεις, στην Ελλάδα έχει πέσει έξω όλο το κράτος. Ο κόσμος λέει πολλά άσχημα για τους πολιτικούς. Αν έλθεις εδώ τώρα και συνεργαστείς μαζί μου, εγώ θα σε κάνω πρωθυπουργό. Ξέρω εγώ από αυτά. Συνήθως όλοι οι αλλοδαποί που έρχονται στην Ελλάδα προκόβουν, αρκεί να έχουν το κατάλληλο μάνατζμεντ. Και οι Έλληνες που βγαίνουν στην αλλοδαπή προκόβουν, καλλίτερα από όταν μείνουν στην Ελλάδα. Ίσως το σωτήριο για όλη την Ευρώπη θα ήταν να γίνει μια γενική ανταλλαγή πληθυσμών. Βέβαια αν ψάχνεις απλά μόνο για δουλειά, τότε ξέχασέ το. Αν όμως ψάχνεις για λειτούργημα, τότε σε περιμένω να έλθεις εδώ. Μπορώ από τώρα να σου οργανώσω μια φιέστα υποδοχής στο αεροδρόμιο. Δεν θα σου κοστίσει πολλά.

- Ντίαρ Βανγκέλης νο, νο όχι προτιμώ να μένω εδώ. Αύριο έχει και εδώ μια διαδήλωση για κάποιους πρώην ραλίστες παλληκάρια που ψάχνουν για δουλειά. Θα τα ξαναπούμε. Ωρεβουάρ (κλικ).

Αγαπητοί αναγνώστες, συγχωρέστε μου αυτή την σουρεαλιστική περιγραφή των διαστημικών εξεδρών στις οποίες θέλουν να κατοικούν αυτοί που επιμένουν να μας κυβερνούν. Ίσως από εκεί ορμώμενοι, να μας περιγράφουν ουράνιες θέες και αραχνοΰφαντους δρόμους αν τους ακολουθήσουμε στα αστέρια. Σας παραθέτω μερικά ευρωπαϊκά πίτουρα όχι προς βρώσιν αλλά χάριν προβληματισμού. Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα (Δημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) :

«…Η Ευρώπη χρειάζεται μια αποτελεσματική διαστημική πολιτική που θα επιτρέψει στην ΕΕ να καταλάβει ηγετική θέση παγκοσμίως σε επιλεγμένους στρατηγικούς τομείς πολιτικής…» «…Τα διαστημικά συστήματα αποτελούν σαφώς στρατηγικά πλεονεκτήματα που φανερώνουν ανεξαρτησία και την ικανότητα ανάληψης παγκόσμιων ευθυνών…»

«…Τα διαστημικά συστήματα και οι τεχνολογίες με βάση το διάστημα αποτελούν βασικό κομμάτι της καθημερινής ζωής όλων των Ευρωπαίων πολιτών…»

Το θέμα δεν είναι η επιστήμη για τον άνθρωπο αλλά η επιστήμη που στρατεύεται για την προώθηση κάθε άλλο παρά ανιδιοτελών σκοπών στο παιχνίδι της πολιτικής και οικονομικής άσκησης πίεσης και εξουσίας. Αν κάποιος Ευρωπαίος πολίτης δεν έχει ένα πιάτο φαγητό για να φάει, τι να το κάνει το δορυφορικό πιάτο της τηλεόρασης; Αυτό ούτως ή άλλως δεν τρώγεται. Αν δεν έχει στέγη να βάλει από κάτω το κεφάλι του ή το σπίτι του πλημμυρίζει με νερά, τι να τις κάνει τις προβλέψεις μέσω των μετεωρολογικών δορυφόρων;

Αν ζούσε σήμερα ο Ιούλιος Βερν, θα κοιτούσε που θα γίνει η επόμενη συνάντηση των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, η G20 όπως την αποκαλούν. Θα έριχνε λοιπόν μια κανονιά προς τα εκεί με το ίδιο φοβερό κανόνι που έστειλε τότε την θρυλική αποστολή του στο διάστημα, όχι για να τους κάνει κακό. Το βλήμα-θαλαμίσκος θα έσκαγε με φοβερό κρότο και λάμψη μπρος στα έκπληκτα μάτια των μελών της G20. Ο αστροναύτης του θα κατέβαινε αργά-αργά με επισημότητα και θα παρέδιδε στην ομάδα G20 μία ηφαιστιογενή μαύρη πλάκα με χαραγμένο το ακόλουθο λακωνικό μήνυμα : «Ερχόμαστε από τον πλανήτη Γη με ειρηνικούς σκοπούς. Να σκέφτεστε και εμάς. Η ομάδα G172».

Καππαδόκης

Υ.Γ. Ο συνολικός αριθμός όλων των χωρών του κόσμου είναι 192. Οι 20 οικονομικά ισχυρότερες χώρες αποτελούν την ομάδα που έχει γίνει γνωστή ως G20.

Τεύχος 5 - Πέμπτη 1η Ιουλίου 2010

Αγαπημένοι μας παππού και γιαγιά

Νοιώθω πολύ αμήχανος να ξεκινήσω αυτό το γράμμα μετά από τόσα χρόνια ανέμελης ζωής… Συνήθως σας έβλεπα που και που μέσα σε βραδινά λεωφορεία να γυρνάτε πίσω στο σπίτι κουβαλώντας τσάντες και ζεμπίλια και να παρακαλάτε με το ταπεινό κουρασμένο βλέμμα σας για μία θέση. Ο εισπράκτορας – τότε τα λεωφορεία είχαν έναν υπάλληλο για να κόβει τα εισιτήρια της διαδρομής - εφώναζε στο μικρόφωνο «παρακαλώ μία θέση για την κυρία ή για τον κύριο» και μερικές φορές αγρίευε κιόλας αν κανείς δεν σηκωνότανε ή σήκωνε με το ζόρι κάποιον νεαρό. Σήμερα σας αρνούνται την θέση που δικαιωματικά σας ανήκει στο λεωφορείο της ζωής.
Αγαπητοί αναγνώστες θα έχετε δει φαντάζομαι σε ντοκιμαντέρ ή θα έχετε ακούσει για το πώς αντιδρούν στη ζούγκλα κάποια κοπάδια ζώων όταν απειλούνται. Βάζουν στην μέση του κοπαδιού τα ηλικιωμένα, τα αδύναμα, τα θηλυκά και τα μικρά και περιμετρικά αναπτύσσονται τα αξιόμαχα αρσενικά με γυρισμένα τα οπίσθιά τους προς τον εχθρό, όποιος και αν είναι, με έτοιμα τα καπούλια τους για εκτόξευση βροχηδόν κλωτσιάς στον επίδοξο εισβολέα.

Κύριε βουλευτά σε εσάς απευθύνομαι λοιπόν και σας ερωτώ: Έχετε ή δεν έχετε άρτια και υγιή αντανακλαστικά; Ο Ελληνικός λαός που σας εξέλεξε βουλευτή, δεν σας ψήφισε για να τριγυρίζετε στα τηλεοπτικά παράθυρα αρκούμενοι μόνο σε δηλώσεις και ρητορείες. Αρκετά χρόνια βάστηξε αυτή η μουσική θεωρία σολφέζ και οι πρόβες. Η ορχήστρα ποτέ δεν έπαιξε. Είτε επρόκειτο για απλά έργα είτε για σύνθετα. Ο καιρός για πράξη παρήλθε και ουδέν το αποτέλεσμα. Και το χειρότερο : Καμία αναγνώριση σφαλμάτων, καμία μετάνοια.

Είναι δυνατόν να περικόπτετε συντάξεις που έτσι και αλλιώς είναι της πείνας; Δεν μιλάμε για τις συντάξεις των απομάχων υψηλόμισθων αλλά τουλάχιστον για εκείνες των λαϊκών στρωμάτων και όχι τις κάλπικες αλλά τις αληθινές. Είναι δυνατόν κύριε βουλευτά να απαιτείς να σε θεωρούμε ευφυή και λογικό όταν αντί να δίνεις φάρμακο στον αδύναμο ασθενή, του κόβεις το μοναδικό του οξυγόνο που ούτως ή άλλως ήταν πάντα λιγοστό; Πάσχεις φρικτά. Νόμιζες ότι τα έργα σου ή μάλλον τα μη έργα σου, η ελλείπουσα παρουσία σου θα ήταν απαρατήρητη.

Παππού και γιαγιά δεν με γνωρίζετε καλά και τώρα ήρθε η ώρα να με γνωρίσετε. Και προς Θεού μην νομίσετε ότι προσπαθώ μέσα από αυτό το γράμμα να βγάλω κάτι συμφεροντολογικό για μένα. Ο μόνος λόγος που σας γράφω είναι ότι πάντα σας αγαπούσα, άσχετα με το ότι δεν σας το έλεγα. Και τώρα πάλι θέλω να σας πω ότι πολύ σας αγαπώ.
Σκέφτομαι να σας δώσω από το δικό μου πορτοφόλι για βοήθεια, αν και πάντοτε μέχρι τώρα το αντίθετο συνέβαινε. Πάντοτε ξεχείλιζε το δικό σας πορτοφόλι όχι τόσο από λεφτά αλλά από τρυφεράδα και διάθεση για όλους. Από εκεί και μετά το πώς αυτή η διάθεση μετέτρεπε το πορτοφόλι του συνταξιούχου σε πηγή χαράς, αυτό είναι κάτι τι άγνωστο. Και σε καραμέλες στην τσέπη για τα μικρά-μικρά εγγόνια και τα μικρά γειτονόπουλα.
Θέλω λοιπόν να σας δηλώσω ότι ξεκινώ αμέσως να σας συμπαρασταθώ και να δηλώσω :
1) Είμαι σύμμαχός σας σε κάθε σας διαδήλωση παρότι για ευνόητους λόγους δεν θα μπορώ να είμαι και φυσικά παρών.
2) Θα απέχω επ’ αόριστον από μπαρ, ξενυχτάδικα, κάπνισμα – αν μπορέσω θα το κόψω – και διακοπές από εδώ και μετά θα τις κάνω στο σπίτι μου, Ό,τι οικονομίες μαζέψω θα σας τις δώσω. Δεν κάνω πλάκα, θα το κάνω στα σοβαρά. Με χρειάζεσθε, μα και εγώ σας χρειάζομαι. 3) Δεν θα γίνω μετανάστης και θύμα προσφέροντας τα φθηνά εργατικά μου χέρια στο ξένο κεφάλαιο.
4) Θα βοηθήσω το σπίτι μου σε όλη την διάρκεια της κρίσης
5) Όταν κάποτε αυτή τελειώσει, ελπίζω να είναι αρκετά νωρίς για να προλάβω να παντρευτώ… (Η κραυγή της άγριας φύσης)

Κοινωνία στην χώρα μας χωρίς παππούδες και γιαγιάδες δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Ούτε Χριστούγεννα χωρίς παππού Άη-Βασίλη. Αφήστε που κάπου πήρε το μάτι μου και γιαγιά ντυμένη Άη-Βασίλισσα.
Θέλω να σας αποδείξω ότι και οι νέοι θέλουν και μπορούν να δώσουν χέρι βοήθειας στις οικογένειές τους, όπως πάντα το έχουν πράξει. Θέλει δύναμη. Την έχω. Δεν θα φύγω, μα θα είμαι κοντά σας.

Σας ευχαριστώ

Ο εγγονός σας

Καππαδόκης