Τεύχος 7 - Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Οι νεωτεριστές
Είναι γεγονός ότι κάθε τόσο χρειαζόμαστε αλλαγή και ανανέωση των καθημερινών μας παραστάσεων με κάτι καινούργιο, έτσι για να σπάει η μονοτονία. Για αυτό δεχόμαστε ευχάριστα οτιδήποτε καινούργιο όσο ασήμαντο και να φαίνεται, αρκεί να έχει και νόημα όχι για έναν-δύο ή για μια παρέα αλλά για όλους μας. Όμως εδώ τα χαλάμε με κάποιους… Ο λόγος γίνεται για τους άνευ λόγου και αιτίας νεωτεριστές. Πραγματικά οι νεωτεριστές αυτή την φορά πρωτοτύπησαν και ξεπέρασαν τον ίδιο τους τον εαυτό … Στο ίδιο ρυθμό και τις συνταγές του γλωσσολογικού αγώνα κατενάτσιο που διεξάγεται από πολλών ετών στον τομέα της νεοελληνικής μας γλώσσας παρήχθη η νέα εξ ιδίων τους παραγωγή νεωτεριστικών γλωσσικών όρων. Σας παρουσιάζουμε λοιπόν το νέο γλωσσικό ακροβατικό νούμερο με τίτλο «Με το στανιό ορθοπαιδικός».

Ιδού λοιπόν η νέα πρωτότυπη κουλτουρο-μαγκιά που έχει πολύ εξελιχθεί και συνεχίζει να διευρύνεται. Η λέξη που όλοι μας γνωρίζουμε για τον γιατρό που πάμε αν τύχει και σπάσουμε ή στραμπουλίξουμε κάτι ήταν ως σήμερα «ορθοπεδικός». Αυτή ήταν έως και σήμερα. Αλλά αυτό ξεχάστε το. Από δω και μπρός η σωστή λέξη είναι «ορθοπαιδικός». Επίσης αλλάζουν οι εξής λέξεις και ότι ήθελε προκύψει: Το «ορθοπεδικό ιατρείο» θα πρέπει να λέγεται «ορθοπαιδικό ιατρείο», τα «ορθοπεδικά είδη» θα πρέπει να λέγονται «ορθοπαιδικά είδη».

Οι νεωτεριστές στην προσπάθεια που κάνουν για να υποστηρίξουν την ορθότητα της άποψής τους επικαλούνται την έμπνευση του Γάλλου ιατρού Νικολά Αντρί, καθηγητή του Πανεπιστημίου των Παρισίων ο οποίος κατά αυτούς λέγεται ότι το 1741 έπλασε τον ανωτέρω όρο επειδή θεράπευε παιδιά με δυσπλασίες. Και καλά λέω εγώ αν αυτός – δεν τον γνωρίζω, είμαι λίγο αγράμματος - έπλασε ένα ωραίο κατά την γνώμη του γαλλικό κουλουράκι και μας το κέρασε, εμείς εδώ τώρα θα πρέπει να φτιάξουμε με βάση την δική του συνταγή ταψιά από κουλουράκια αυτού του τύπου και να αρχίσουμε να τα μοιράζουμε ανά τις πλατείες και τις οδούς; Γιατί και οι ίδιοι θα έχετε διαπιστώσει ότι οι νέου τύπου επιγραφές αυξάνονται στα μπαλκόνια των ορθοπεδικών ιατρείων και στις εισόδους αυτών των καταστημάτων με τα ορθοπεδικά είδη.
Μα θα αναρωτηθείτε γιατί κάνω έτσι; Ε ναι, κάνω έτσι γιατί αν ένας Γάλλος νεωτεριστής βγει στην χώρα του και ανακοινώσει ότι με βάση τις επιστημονικές του έρευνες ανακάλυψε ότι το Γαλλικό θεσπέσιο φαγητό Σατωμπριάν θα πρέπει να λέγεται στο εξής κοντοσούβλι ή Σαν-το-μπριάμ προς τιμήν κάποιου Έλληνα εστιάτορα που ζούσε στα χρόνια της Γαλλικής επανάστασης στην Μασσαλία και έσωσε από την γκιλοτίνα αρκετούς Γάλλους πατριώτες, εκεί θα ξεσπούσε πολύ γέλιο. Και θα είχαν απόλυτο δίκιο. Ακόμα και ένας Γάλλος σημερινός σεφ με τα πολλά παράσημα και τα κιλά του δεν θα μπορούσε να αλλάξει αυτό που τελικά είναι το δικό του, το αυτονόητο το απόλυτα δικό του που τελικά του ανήκει είτε με την βούλα ή και χωρίς την βούλα κάποιου βεζίρη.
Εδώ όμως όλα γίνονται με την πρέπουσα επίφαση σοβαρότητας. Και για να μη θιγούν και εκείνοι όλοι οι παλιομοδίτες ολίγον σεβασμός. Και οι δύο λέξεις είναι σωστἐς, λένε. Αλλά η λέξη «Ορθοπαιδικός» είναι η σωστότερη. Ω, τι κρυψίνους εγωισμός.
Και πολύ σωστά τους γράφει κάποιος επιστολογράφος ότι αν η Ορθοπαιδική επιστήμη πρέπει πλέον να λέγεται και να γράφεται έτσι γιατί ανακαλύψαμε έστω και αργά ότι ήταν λάθος, τότε επειδή όχι μόνο τα παιδιά αλλά κατ’ εξοχήν οι γέροντες έχουν λόγω ηλικίας προβλήματα τέτοιας μορφής, για αυτό θα πρέπει να βρεθεί ο αντίστοιχος όρος που να τους καλύπτει και συνεπώς θα πρέπει να υπάρξει και ο όρος «Ορθογεροντική».
Μεγάλη εντύπωση πάντως μου προξενεί η χρονοκαθυστέρηση τόσο πολλών ετών για την οριστική ανακάλυψη της σωστής γραφής αυτής της λέξης στην διάρκεια των οποίων ανατράφηκαν πολλοί τελικά …αμόρφωτοι μπουμπούνες.
Εγώ χωρίς να είμαι γλωσσολόγος θα ήθελα να τους απαντήσω χιουμοριστικά χρησιμοποιώντας την δική τους ιδιόρρυθμη κουλτούρα και διάλεκτο:
Προς ατίθασους νεωτερίζοντες
Αν και είστε μάγκες παίδες, βάλτε τώρα τροχοπαίδη πριν σας βάλουν χειροπαίδες.
Και για το κατανοητότερο σε απλή καθομιλουμένη και ορθή Ελληνική γλώσσα αυτήν με την οποία ανατράφηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων :
Αν και είστε μάγκες παίδες, βάλτε τώρα τροχοπέδη πριν σας βάλουν χειροπέδες.
Και τέλος : Σας χρειάζεται ορθή παιδεία. Βάλτε παύλα και τελεία για να έχουμε ησυχία.

Καππαδόκης

Τεύχος 6 - Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Οι Επαΐοντες

Αν ζούσε σήμερα ο Ιούλιος Βερν και ξανάγραφε το βιβλίο του «Από την Γη στην Σελήνη», με την ανεξάντλητη φαντασία που διέθετε σίγουρα θα έγραφε και μάλιστα με άφθονο χιούμορ για έναν διαστημικό σταθμό κάπου στα ενδιάμεσα της απόστασης Γής – Σελήνης στο 192.201o χιλιόμετρο. Εκεί εν μέσω του διαστημικού κενού των αστέρων, ζουν άλλου είδους αστέρες που ως άσβεστοι φωστήρες μεταφέρονται νοερώς και αδιαλείπτως, όταν το μέρος της Γης όπου ζουν σκιάζεται από νέφη και τότε …φεύγουν.
Είναι πολύ γνωστοί ως ειδική συνομοταξία ανθρώπων, οι οποίοι γεννήθηκαν και προέρχονται απ’ ευθείας από την μεγάλη έκρηξη του σύμπαντος κόσμου, κατά την στιγμή μηδέν της δημιουργίας του. Για αυτό και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις ως προς τις κρίσεις τους και τις αποφάσεις τους, την γνώμη τους για όλους εμάς τους δευτεροκλασάτους πολίτες της γης ετούτης. Ζουν με αμβροσία και νέκταρ, τις αρχαίες τροφές που είναι μόνο για τους θεούς, χωρίς να είναι βέβαιο αν αυτές προέρχονται από τις παρειές του Ολύμπου ή είναι απλά χαλβάς Φαρσάλων. Η μόνη φανερή φιλοδοξία τους είναι, να υπηρετούν ει δυνατόν με τις υψηλές τους γνώσεις μία χώρα, τον λαό μιας χώρας. Και επειδή εκεί που κάθονται άλλη κοντινότερη χώρα από την δική τους δεν υπάρχει, για αυτό και τελικά χωρίς άλλες ανησυχίες, αποφασίζουν να ασχοληθούν με τα κοινά του δικού τους, του δικού μας έθνους, να με συγχωρείτε για το σαρδάμ.
Δεν καταγίνονται με τα χαμηλά. Είναι οι επαΐοντες, αυτοί που καθημερινά μάχονται και κατακτούν από ένα ύψωμα καρφώνοντας την σημαία της νίκης στην κορυφή. Μη με ρωτήσετε τι χρώματα έχει η σημαία. Ούτε να σας δώσω ύψος και αζιμούθιο για το ύψωμα που καταλαμβάνουν. Αυτό που είναι βέβαιο σε όλους είναι, ότι αμέσως μετά την δράση τους, συμβαίνουν διάφορες δυστυχίες στα πέριξ. Είναι όλοι λαμόγια; Τίμια σας λέω κάποιοι μπορεί ναι και κάποιοι όχι. Είναι γεράκια; Όχι απόλυτα αν και τους αρέσουν τα Ανεμοδαρμένα Ύψη, τύφλα να έχει η Έμιλυ Μπροντέ. Που κατοικούν; Σε ακριβές συνοικίες, στα όνειρά τους και από καιρού εις καιρό στην δική τους διαστημική εξέδρα, κάπου μεταξύ Γης και Σελήνης.Πιθανολογείται και υπόγεια διαδρομή με τα παιδιά indigo. Λόγω της υψηλής διανόησης από την οποία εμφυσούνται προς παραγωγή του νομοθετικού έργου και επειδή ορισμένες φορές φυσούν σφοδροί άνεμοι και συμβαίνουν έκτακτα καιρικά φαινόμενα, τα οποία απειλούν να τους εκτρέψουν εκτός προορισμού …δηλαδή να φθάσουν στην ώρα τους στο θρανίο τους στην βουλή, για αυτό το λόγο έχουν όλοι τους ανακαλύψει αυτήν την διαστημική εξέδρα, στην οποία καταφεύγουν για ανάπαυση και ξεκούραση, όταν οι συνθήκες είναι απαγορευτικές ως προς την εκτέλεση του καθήκοντος. Είναι πέραν πάσης βεβαιότητας ότι μετά από πολλά έτη – όχι έτη φωτός – κάποιος άξιος ιστορικός ερευνητής θα φθάσει στα άδυτα αυτού του διαστημικού σταθμού και θα ανακαλύψει τα πάντα ακόμα και για τις προσωπικές στιγμές αυτών των ηρωικά εργαζομένων ανθρώπων. Πολύ πιθανόν αν ανακαλυφθούν ηχητικά ντοκουμέντα να έλθουν στο φως και συνομιλίες τους με τους γηγενείς ψηφοφόρους τους όπως :

- Πίστεψέ με ότι σου λέω και τώρα την αλήθεια όπως πάντα σου την έλεγα. Περίμενε και όταν έλθει η ώρα για το νέο κόμμα θα έλθεις αμέσως να με βρεις και να δω τι μπορώ να κάνω.

- Εγώ πάντα σε ψήφιζα και τώρα μου λες να περιμένω; Μια δουλίτσα βρες μου και ας είναι στα ξένα. Ας είναι στην Ελβετία, ή στην Ισπανία ακόμα και στην....

- Μα τώρα με κάνεις να στενοχωριέμαι. Θα γίνεις πάλι μετανάστης; Θα σου βρω δουλειά εδώ.

- Που είσαι να έλθω τώρα να τα πούμε από κοντά;- Τώρα; Α τώρα είμαι σε ταξίδι.

- Γιατί δεν μου λες την αλήθεια; Αφού ξέρω ότι τώρα είσαι εκεί έξω στο καφενείο.

- Όχι, ειλικρινά ταξιδεύω και σε σκέπτομαι.

- (Ακούγονται πολλά παράσιτα… και η επικοινωνία με τον διαστημικό σταθμό διακόπτεται)Ακούγεται νέο κουδούνισμα…

- Ναι, ποιος είναι;

- Είμαι ο Νικυ, ο Νίκυ Λάουντα. Με θυμήθηκες;

- Ωω ναι. Τι γίνεσαι, πώς πάει το δόντι σου;

- Μα πως είναι δυνατόν να θυμάσαι από όλες μου τις περιπέτειες μόνο εκείνο τον πονόδοντο που σου είχα αναφέρει κάποτε στην Ριβιέρα όταν παραθερίζαμε μαζί;

- Ντίαρ Νίκυ, σημασία στην ζωή έχει η λεπτομέρεια. Και για όλους τους πολιτικούς μου φίλους σημασία έχει να θυμάσαι για τον καθένα τους και το παραμικρό. Αυτή την συνήθεια την έμαθα όταν τότε που πολύ μικρός ξεκίνησα να δουλεύω σαν πλασιέ, στον αγώνα για επιβίωση. Μόλις έβγαινα από το μαγαζάκι τους, σημείωνα σε ένα μικρό μπλοκ όλες τους τις συνήθειες και τα χόμπι τους. Όμως ποιος ηλιακός άνεμος σε φέρνει από εδώ;

- Άκουσέ με. Θυμάσαι εκείνο το φοβερό ατύχημα που είχα. Μετά με βρήκε και άλλο χειρότερο. Έπεσε έξω η αεροπορική μου εταιρεία και τώρα πια είμαι χωρίς δουλειά.

- Άκουσέ με. Αν θέλεις να μάθεις, στην Ελλάδα έχει πέσει έξω όλο το κράτος. Ο κόσμος λέει πολλά άσχημα για τους πολιτικούς. Αν έλθεις εδώ τώρα και συνεργαστείς μαζί μου, εγώ θα σε κάνω πρωθυπουργό. Ξέρω εγώ από αυτά. Συνήθως όλοι οι αλλοδαποί που έρχονται στην Ελλάδα προκόβουν, αρκεί να έχουν το κατάλληλο μάνατζμεντ. Και οι Έλληνες που βγαίνουν στην αλλοδαπή προκόβουν, καλλίτερα από όταν μείνουν στην Ελλάδα. Ίσως το σωτήριο για όλη την Ευρώπη θα ήταν να γίνει μια γενική ανταλλαγή πληθυσμών. Βέβαια αν ψάχνεις απλά μόνο για δουλειά, τότε ξέχασέ το. Αν όμως ψάχνεις για λειτούργημα, τότε σε περιμένω να έλθεις εδώ. Μπορώ από τώρα να σου οργανώσω μια φιέστα υποδοχής στο αεροδρόμιο. Δεν θα σου κοστίσει πολλά.

- Ντίαρ Βανγκέλης νο, νο όχι προτιμώ να μένω εδώ. Αύριο έχει και εδώ μια διαδήλωση για κάποιους πρώην ραλίστες παλληκάρια που ψάχνουν για δουλειά. Θα τα ξαναπούμε. Ωρεβουάρ (κλικ).

Αγαπητοί αναγνώστες, συγχωρέστε μου αυτή την σουρεαλιστική περιγραφή των διαστημικών εξεδρών στις οποίες θέλουν να κατοικούν αυτοί που επιμένουν να μας κυβερνούν. Ίσως από εκεί ορμώμενοι, να μας περιγράφουν ουράνιες θέες και αραχνοΰφαντους δρόμους αν τους ακολουθήσουμε στα αστέρια. Σας παραθέτω μερικά ευρωπαϊκά πίτουρα όχι προς βρώσιν αλλά χάριν προβληματισμού. Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα (Δημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) :

«…Η Ευρώπη χρειάζεται μια αποτελεσματική διαστημική πολιτική που θα επιτρέψει στην ΕΕ να καταλάβει ηγετική θέση παγκοσμίως σε επιλεγμένους στρατηγικούς τομείς πολιτικής…» «…Τα διαστημικά συστήματα αποτελούν σαφώς στρατηγικά πλεονεκτήματα που φανερώνουν ανεξαρτησία και την ικανότητα ανάληψης παγκόσμιων ευθυνών…»

«…Τα διαστημικά συστήματα και οι τεχνολογίες με βάση το διάστημα αποτελούν βασικό κομμάτι της καθημερινής ζωής όλων των Ευρωπαίων πολιτών…»

Το θέμα δεν είναι η επιστήμη για τον άνθρωπο αλλά η επιστήμη που στρατεύεται για την προώθηση κάθε άλλο παρά ανιδιοτελών σκοπών στο παιχνίδι της πολιτικής και οικονομικής άσκησης πίεσης και εξουσίας. Αν κάποιος Ευρωπαίος πολίτης δεν έχει ένα πιάτο φαγητό για να φάει, τι να το κάνει το δορυφορικό πιάτο της τηλεόρασης; Αυτό ούτως ή άλλως δεν τρώγεται. Αν δεν έχει στέγη να βάλει από κάτω το κεφάλι του ή το σπίτι του πλημμυρίζει με νερά, τι να τις κάνει τις προβλέψεις μέσω των μετεωρολογικών δορυφόρων;

Αν ζούσε σήμερα ο Ιούλιος Βερν, θα κοιτούσε που θα γίνει η επόμενη συνάντηση των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, η G20 όπως την αποκαλούν. Θα έριχνε λοιπόν μια κανονιά προς τα εκεί με το ίδιο φοβερό κανόνι που έστειλε τότε την θρυλική αποστολή του στο διάστημα, όχι για να τους κάνει κακό. Το βλήμα-θαλαμίσκος θα έσκαγε με φοβερό κρότο και λάμψη μπρος στα έκπληκτα μάτια των μελών της G20. Ο αστροναύτης του θα κατέβαινε αργά-αργά με επισημότητα και θα παρέδιδε στην ομάδα G20 μία ηφαιστιογενή μαύρη πλάκα με χαραγμένο το ακόλουθο λακωνικό μήνυμα : «Ερχόμαστε από τον πλανήτη Γη με ειρηνικούς σκοπούς. Να σκέφτεστε και εμάς. Η ομάδα G172».

Καππαδόκης

Υ.Γ. Ο συνολικός αριθμός όλων των χωρών του κόσμου είναι 192. Οι 20 οικονομικά ισχυρότερες χώρες αποτελούν την ομάδα που έχει γίνει γνωστή ως G20.

Τεύχος 5 - Πέμπτη 1η Ιουλίου 2010

Αγαπημένοι μας παππού και γιαγιά

Νοιώθω πολύ αμήχανος να ξεκινήσω αυτό το γράμμα μετά από τόσα χρόνια ανέμελης ζωής… Συνήθως σας έβλεπα που και που μέσα σε βραδινά λεωφορεία να γυρνάτε πίσω στο σπίτι κουβαλώντας τσάντες και ζεμπίλια και να παρακαλάτε με το ταπεινό κουρασμένο βλέμμα σας για μία θέση. Ο εισπράκτορας – τότε τα λεωφορεία είχαν έναν υπάλληλο για να κόβει τα εισιτήρια της διαδρομής - εφώναζε στο μικρόφωνο «παρακαλώ μία θέση για την κυρία ή για τον κύριο» και μερικές φορές αγρίευε κιόλας αν κανείς δεν σηκωνότανε ή σήκωνε με το ζόρι κάποιον νεαρό. Σήμερα σας αρνούνται την θέση που δικαιωματικά σας ανήκει στο λεωφορείο της ζωής.
Αγαπητοί αναγνώστες θα έχετε δει φαντάζομαι σε ντοκιμαντέρ ή θα έχετε ακούσει για το πώς αντιδρούν στη ζούγκλα κάποια κοπάδια ζώων όταν απειλούνται. Βάζουν στην μέση του κοπαδιού τα ηλικιωμένα, τα αδύναμα, τα θηλυκά και τα μικρά και περιμετρικά αναπτύσσονται τα αξιόμαχα αρσενικά με γυρισμένα τα οπίσθιά τους προς τον εχθρό, όποιος και αν είναι, με έτοιμα τα καπούλια τους για εκτόξευση βροχηδόν κλωτσιάς στον επίδοξο εισβολέα.

Κύριε βουλευτά σε εσάς απευθύνομαι λοιπόν και σας ερωτώ: Έχετε ή δεν έχετε άρτια και υγιή αντανακλαστικά; Ο Ελληνικός λαός που σας εξέλεξε βουλευτή, δεν σας ψήφισε για να τριγυρίζετε στα τηλεοπτικά παράθυρα αρκούμενοι μόνο σε δηλώσεις και ρητορείες. Αρκετά χρόνια βάστηξε αυτή η μουσική θεωρία σολφέζ και οι πρόβες. Η ορχήστρα ποτέ δεν έπαιξε. Είτε επρόκειτο για απλά έργα είτε για σύνθετα. Ο καιρός για πράξη παρήλθε και ουδέν το αποτέλεσμα. Και το χειρότερο : Καμία αναγνώριση σφαλμάτων, καμία μετάνοια.

Είναι δυνατόν να περικόπτετε συντάξεις που έτσι και αλλιώς είναι της πείνας; Δεν μιλάμε για τις συντάξεις των απομάχων υψηλόμισθων αλλά τουλάχιστον για εκείνες των λαϊκών στρωμάτων και όχι τις κάλπικες αλλά τις αληθινές. Είναι δυνατόν κύριε βουλευτά να απαιτείς να σε θεωρούμε ευφυή και λογικό όταν αντί να δίνεις φάρμακο στον αδύναμο ασθενή, του κόβεις το μοναδικό του οξυγόνο που ούτως ή άλλως ήταν πάντα λιγοστό; Πάσχεις φρικτά. Νόμιζες ότι τα έργα σου ή μάλλον τα μη έργα σου, η ελλείπουσα παρουσία σου θα ήταν απαρατήρητη.

Παππού και γιαγιά δεν με γνωρίζετε καλά και τώρα ήρθε η ώρα να με γνωρίσετε. Και προς Θεού μην νομίσετε ότι προσπαθώ μέσα από αυτό το γράμμα να βγάλω κάτι συμφεροντολογικό για μένα. Ο μόνος λόγος που σας γράφω είναι ότι πάντα σας αγαπούσα, άσχετα με το ότι δεν σας το έλεγα. Και τώρα πάλι θέλω να σας πω ότι πολύ σας αγαπώ.
Σκέφτομαι να σας δώσω από το δικό μου πορτοφόλι για βοήθεια, αν και πάντοτε μέχρι τώρα το αντίθετο συνέβαινε. Πάντοτε ξεχείλιζε το δικό σας πορτοφόλι όχι τόσο από λεφτά αλλά από τρυφεράδα και διάθεση για όλους. Από εκεί και μετά το πώς αυτή η διάθεση μετέτρεπε το πορτοφόλι του συνταξιούχου σε πηγή χαράς, αυτό είναι κάτι τι άγνωστο. Και σε καραμέλες στην τσέπη για τα μικρά-μικρά εγγόνια και τα μικρά γειτονόπουλα.
Θέλω λοιπόν να σας δηλώσω ότι ξεκινώ αμέσως να σας συμπαρασταθώ και να δηλώσω :
1) Είμαι σύμμαχός σας σε κάθε σας διαδήλωση παρότι για ευνόητους λόγους δεν θα μπορώ να είμαι και φυσικά παρών.
2) Θα απέχω επ’ αόριστον από μπαρ, ξενυχτάδικα, κάπνισμα – αν μπορέσω θα το κόψω – και διακοπές από εδώ και μετά θα τις κάνω στο σπίτι μου, Ό,τι οικονομίες μαζέψω θα σας τις δώσω. Δεν κάνω πλάκα, θα το κάνω στα σοβαρά. Με χρειάζεσθε, μα και εγώ σας χρειάζομαι. 3) Δεν θα γίνω μετανάστης και θύμα προσφέροντας τα φθηνά εργατικά μου χέρια στο ξένο κεφάλαιο.
4) Θα βοηθήσω το σπίτι μου σε όλη την διάρκεια της κρίσης
5) Όταν κάποτε αυτή τελειώσει, ελπίζω να είναι αρκετά νωρίς για να προλάβω να παντρευτώ… (Η κραυγή της άγριας φύσης)

Κοινωνία στην χώρα μας χωρίς παππούδες και γιαγιάδες δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Ούτε Χριστούγεννα χωρίς παππού Άη-Βασίλη. Αφήστε που κάπου πήρε το μάτι μου και γιαγιά ντυμένη Άη-Βασίλισσα.
Θέλω να σας αποδείξω ότι και οι νέοι θέλουν και μπορούν να δώσουν χέρι βοήθειας στις οικογένειές τους, όπως πάντα το έχουν πράξει. Θέλει δύναμη. Την έχω. Δεν θα φύγω, μα θα είμαι κοντά σας.

Σας ευχαριστώ

Ο εγγονός σας

Καππαδόκης

Τεύχος 4 - Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Βερεσέ βερεσέ βερεσέ!

Η λέξη βερεσέ μας είχε λείψει είναι η αλήθεια. Την είχαμε εγκαταλείψει στα άχρηστα του λεξιλογίου μας ως μη έχουσα πλέον θέση και χρήση. Μα και τώρα επισήμως δεν προφέρεται ποτέ και πουθενά και από κανέναν. Να μάθει η πολυκατοικία ότι ψωνίζω βερεσέ… Άπα πα. Έτσι λοιπόν η λέξη παραμένει σε πλήρη ισχύ αλλά εκπέμπεται μεταξύ συζύγων κυρίως και πάντα με μυστικό τρόπο. Τα εν οίκω μη εν δήμω μα κατά τα άλλα πουλάμε γόητρο φορώντας την γνωστή οικογενειακή μας πανοπλία της σοβαρότητας και της ξενοιασιάς όταν συναντιόμαστε με γνωστούς ή και τελείως αγνώστους. Και βεβαίως ξέρουμε να δείχνουμε ότι εμείς είμαστε σχεδόν ανέγγιχτοι από την οικονομική κρίση. Είναι όμως και του χαρακτήρα μας αυτό το ελληνικό πείσμα του να μην μαρτυράμε στους άλλους το μαρτύριο που περνάμε για να εξοικονομήσουμε χρήματα και να καλύψουμε τις ανάγκες μας.

Μέσα σε αυτό θα τολμούσα να πω το ηρωικό ομαδικό πνεύμα αυτοπειθαρχίας, που δείχνουμε όλοι αυτό το διάστημα, ήταν σκέτα απογοητευτικό και εκτός πραγματικότητας το γλέντι που έγινε επάνω στο ιστορικό μας θωρηκτό «Αβέρωφ». Λέτε όσοι αντιδράσαμε να χρειαζόμαστε ομαδική ψυχοθεραπεία όπως μας συνέστησε η μαμά του γαμπρού; Δεν νομίζω. Διακοπές χρειαζόμαστε.

Έψαξα στο διαδικτυακό Βικιλεξικό για την λέξη βερεσέ και ως συνήθως συμβαίνει στις απρόσωπες διαδικτυακές πετρελαιοπηγές της ερήμου του Internet – συγχωρέστε μου το άχτι που έχω σε όλο αυτό το παγκόσμιο κορδελιό των δήθεν portals και του Internet - δεν βρήκα το νόημα της λέξης που έψαχνα. Λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί) αυτής της λέξης, αυτή είναι απάντηση από το ελεύθερο λεξικό. Ένοιωσα για μια ακόμα φορά ένας προδομένος διψασμένος ψηφιακός Βεδουίνος που τολμώ να έχω την αναίδεια ή την πολιτισμική αμορφωσιά να ψάχνω για τέτοιες έννοιες μέσα σε ένα ακαλλιέργητο πλανητικό σκουπιδαριό και μάλιστα για λέξεις Ελληνικές της δική μας καθομιλουμένης γλώσσας αργκό.

Το οπλοστάσιο για την αντιμετώπιση της κρίσης διαθέτει λογιών-λογιών όπλα πέραν του βερεσέ. Αμυντικά (διαίτης) : Μα γιατί αδυνάτισες έτσι Κώστα; Ααα κάνω κάποια δίαιτα. Επιθετικά (απρόσμενη εμφάνιση συγγενών χωρίς να προηγηθεί τηλεφώνημα) : Λοιπόν είπαμε μιας και ήμασταν κοντά να περάσουμε για καφέ αν και εγώ το είπα να μην έλθουμε ντάλα μεσημέρι Σάββατο για επίσκεψη γιατί θα σας κόψουμε από το φαγητό!

Μα δεν φταίνε οι άνθρωποι που πεινάσανε και δεν έχουν φαγητό. Εξ άλλου δημόσια πια χωρίς ενοχές προτείνονται τέτοια μέτρα. Σας μεταφέρω αυτό που πήρε το μάτι μου σε γνωστή εφημερίδα : «Τρείς γνωστοί σεφ προσπάθησαν με 50 ευρώ να φτιάξουν το εβδομαδιαίο μενού μιας τετραμελούς οικογένειας. Μολονότι δεν τα κατάφεραν απολύτως- ο ένας χρειάστηκε λίγο περισσότερα χρήματα και ο άλλος προτείνει επίσκεψη σε φιλικό σπίτι για το βράδυ της Κυριακής! Ο κ. Μπαξεβάνης κατάφερε να φτιάξει το εβδομαδιαίο μενού τετραμελούς οικογένειας, χωρίς να ξεφύγει από το όριο των 50 ευρώ, μαγειρεύοντας ωστόσο μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής. Το βράδυ της Κυριακής τα λεφτά έχουν τελειώσει, οπότε προτείνω ψωμί και αλάτι. Εναλλακτικά, επίσκεψη σε φιλικό σπίτι». Ο τολμών νικά αλλά και δεν πεινά…

Σε δημοσιεύματα του καθημερινού τύπου περιλαμβάνεται και ότι «το σίγουρο είναι ότι φθηνά τρόφιμα, όπως και το φθηνό καύσιμο είναι πράγματα που θα διηγιόμαστε στα εγγόνια μας». Σύμφωνα πάλι με άρθρο που διάβασα με τίτλο «Παρελθόν τα φθηνά τρόφιμα διεθνώς» ο δημοσιογράφος αναφέρει: «Στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάθε χρόνο μετά το 1985, οι αγρότες μπορούν να προτείνουν την τιμή στην οποία θα ήσαν διατεθειμένοι να μην καλλιεργήσουν τη γη τους. Η ανάδειξη του περιβάλλοντος, ο περιορισμός της διάβρωσης των εδαφών, η προστασία της άγριας ζωής είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους το αμερικανικό κράτος πληρώνει στις περιπτώσεις αυτές τους αγρότες. Κοντά 36 εκατομμύρια εκτάρια είναι σήμερα στο πρόγραμμα. Το ίδιο προσπαθούμε να κάνουμε και στην Ευρώπη. Ο συμβιβασμός για τον οριστικό τερματισμό της παλαιάς αγροτικής πολιτικής είναι σ’ αυτή την κατεύθυνση.»Ποιά είναι όμως η νέα αγροτική πολιτική; Ποιοί θα την καθορίζουν; Κάποιοι μιλούν για τις γενετικές καλλιέργειες σαν τρόπο επίλυσης της σημερινής ακριβής αγροτικής παραγωγής. Δεν είναι τυχαίο ότι η μετοχή της εταιρείας Monsanto μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται διεθνώς στα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα πηγαίνει στα ουράνια, καθώς οι γενετικές καλλιέργειες μοιάζουν ρεαλιστικές. Κανείς όμως εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί να εμπιστευθεί μία βιοτεχνολογία που παρεμβαίνει στην φύση και στα αγαθά της, κυριολεκτικά στον γενετικό τους κώδικα για την επίλυση του επισιτιστικού προβλήματος της ανθρωπότητας ό,τι και αν τους υπόσχεται. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Για τα επιδοτούμενα βιοκαύσιμα λέγεται ότι συμφέρουν (για απάτη έχει μιλήσει το περιοδικό TIME σε άρθρο του "The trouble with Biofuels").

Αλλά ως εδώ ας είναι τα σοβαρά. Εξ άλλου διακεκριμένοι ψυχίατροι και ψυχολόγοι συνιστούν προς όλους μας να μην παρακολουθούμε διαρκώς δελτία ειδήσεων γιατί πλέον ως εδώ και μη παρ’ εκεί. Και μέχρι να επικρατήσουν χαμηλότερες θερμοκρασίες πολιτικές αλλά και φυσικές, βάλτε τα παγούρια σας να παγώνουν στο ψυγείο για τον απογευματινό νεσκαφέ σας, σταθεροποιηθείτε σε μια αναπαυτική πολυθρόνα και πάρτε έναν υπνάκο.

Μία πρόταση μόνο και τελειώνω : Θα ενθυμείσθε ότι οι Ιάπωνες ξεκίνησαν ξαφνικά την αεροπορική τους επίθεση στο Περλ Χάρμπορ κατά των Αμερικανών στις 7 Δεκεμβρίου 1941 με την πολεμική κραυγή του Ναυάρχου Ισορόκου Γιαμαμότο «Τόρα, Τόρα, Τόρα». Κωδικές λέξεις που ήθελαν ευθύς εξ αρχής να αιφνιδιάσουν και να σαραβαλιάσουν το ηθικό του αντιπάλου. Σε μετάφραση : «Τίγρης, τίγρης, τίγρης». Θα προτείνω στα σοβαρά και στα αστεία και κόντρα στα πάσης φύσεως νομίσματα – όχι μόνο τα τραπεζικά - να υιοθετήσουμε και εμείς οι Έλληνες μια παρόμοια πολεμική κραυγή ενάντια στον κοινό εχθρό που είναι η οικονομική κρίση :«Βερεσέ, Βερεσέ, Βερεσέ!»

Υ.Γ. Να θυμάστε : Κρατείστε το ηθικό σας ψηλά και ίσως αυτό αποδειχτεί το πιο σκληρό νόμισμα τελικά για να βγούμε νικητές. Και ακόμη, μην φέρεσθε σαν ξεμυαλισμένοι Βεδουίνοι. Να διαβούμε πρώτα την Σαχάρα και μετά θα μπορείτε να ξεσπάσετε ελεύθερα!

Καππαδόκης

Τεύχος 3 - 11 Ιουνίου 2010

Περιμένοντας τον κτηνίατρο…
Μετά την αιφνίδια επιστολή προς το Χελιδόνι από έναν κάτοικο της Κάτω Ραχούλας, τον αξιότιμο κύριο Γεώργιο Αγροίκο, την οποία δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος και ενώ το συμβούλιο της σύνταξης μέσα στην πληθώρα των γεγονότων που είχαμε κατά την εβδομάδα που μας πέρασε είχε σκοπό να σας παρουσιάσει ένα καυτό θέμα, λάβαμε από τον κύριο Αγροίκο ένα νέο γράμμα διαμαρτυρίας για τα επικείμενα ευρωπαϊκά μέτρα που απειλούν την υγεία των κοπαδιών της υπαίθρου. Χάριν της αντικειμενικότητας θεωρήσαμε πρέπον να διενεργηθεί έρευνα κατά πόσον όλα τα όντως γνησίως και ειλικρινώς αναφερόμενα εις την επιστολή πράγματι έγιναν ή αποτελούν αποκυήματα της ιδικής του φαντασίας ή και άλλων συνενόχων χωρικών που έχουν ενωθεί ως ένα περιθωριακό μέρος της κοινωνίας μας και κάνοντας επεισόδια προσπαθούν απλώς να προβάλλουν τους εαυτούς των. Για αυτό και αποστασιοποιηθήκαμε διά ολίγον από τους τολμηρούς ως και βλάσφημους θα μπορούσε να πει κανείς ισχυρισμούς των και διενεργήσαμε εξονυχιστική δημοσιογραφική έρευνα. Σας παραθέτουμε όμως αυτούσια χωρίς μοντάζ την δεύτερη επιστολή του κυρίου Αγροίκου προς το Χελιδόνι :

Αγαπητή σύνταξη
Σου γράφω για κάτι που δεν μπορώ να το ψελλίσω και που δεν ψυλλιάζεσαι εσύ και όλος ο ντουνιάς. Τα πρόβατά μου και τα μάτια μου. Θα μου τα κάνουν όλα κουκλοθέατρο και πάω να τρελαθώ. Έμαθα από φίλους του χωριού ότι κάτι θα κάνουν στα αρνιά και στα ερίφια του χωριού κάποιοι ξένοι κάτι σαν μπόλι που θα το δίνουμε στο αρνί υποχρεωτικά λόγω εντολής και εφαρμογής νέου νόμου από την Ευρώπη. Το μπόλι δεν είναι για αντιμετώπιση κάποιας ζωικής αρρώστιας στα αρνιά μας αλλά είναι κάτι περίεργο. Όπως μου εξήγησε ο ανιψιός μου ο Περικλής που έχει σπουδάσει το παιδί Ηλεκτρονικός μόλις το ζώο το καταπιεί αυτόν τον σβώλο μετά από μέρες βγάζει μέσα του ένα ηλεκτρονικό κάτι σαν μπιμπίκι που δεν κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται. Στην αρχή νόμισα ότι θα είναι για καλό σκοπό. Να ακούγεται το βέλασμα των αρνιών στο τρανζίστορ που έχω για να ξέρω που είναι να μην ανησυχώ για λύκους και τέτοια έξω στα βοσκοτόπια. Βέβαια τα αρνιά μου να αποκτήσουν το κάθε ένα ραδιογωνιόμετρο μες στα σπλάχνα τους δεν μου πάει για καλό χατίρι. Και με το ζόρι. Αυτό και αν είναι μπόσικο. Ήρθε και πρέπει να γίνει άμεσα. Όποιος ζωοτρόφος δεν το εφαρμόσει θα έχει να κάνει με την ανωτέρα κυβέρνηση σωτηρίας της ευρωζώνης.
Ξέρεις αν αυτά λέγονται για φόβο μας ή είναι πράγματι έτσι; Πες μου εσύ στην Αθήνα τι ακούς; Είδες τίποτε στο γυαλί; Εδώ στο χωριό δεν ξέρουμε τι να κάνουμε να χαρούμε ή να πενθήσουμε. Περιμένουμε όλοι τον κτηνίατρο να γυρίσει από το ταξίδι που έχει πάει. Και αν αυτό επεκταθεί και σε άλλα ζώα; Δεν τολμώ να σου πω και να καταγγείλω και τυχόν άλλες υποψίες που μου φέρνει ο νους. Και καταλαβαίνεις τι φρικτό εννοώ. Και γιατί ο νόμος αυτός να εφαρμοσθεί υποχρεωτικά με ποινή απόλυσης από την κοινότητα σωτηρίας; Μήπως σκέπτομαι πονηρά; Άσε που γιατί να γίνεται μόνο στα κατσίκια και στα πρόβατα; Είχαμε τα γελάδια και τα τρελάνατε χρόνια πριν. Φαγώσιμα ήταν. Τώρα πιάνουνε στο στόμα τους τα ρίφια και τα πρόβατα. Φαγώσιμα είναι και αυτά. Δεν κάνω άδειες κρίσεις. Και τα άλλα πολλά αξίζουνε και ας μη τρώγονται όμως πρέπει να στο καταγγείλω. Ανησυχώ βεβαίως και για τα άλλα τα ζωντανά και θα πρέπει να προλάβουμε τέτοια κακά μην εξαπλωθούν στο χωριό αλλά και στην πόλη. Εσείς εκεί οι πολλοί για δεν μιλάτε προς τον κοινοβούλιο ; Αλλά εσείς ούτε μεταξύ σας δεν μιλάτε. Κάντε όμως κάτι για αυτό εσείς οι γραμματιζούμενοι για να έχετε και καλό συχώριο. Τελευταίο και πολύ σημαντικό σου αναφέρω εμπιστευτικά ότι το χωριό θέλει να προωθήσει τον κτηνίατρο στην Βουλή για βουλευτή...
Ο Ντάκος, το γαϊδούρι μου, ο Ντουγρού και τα άλλα άξια να ζουν αθώα ζωντανά σας χαιρετούν. Το χωριό ειδικά μόλις έλαβε γνώση της δημοσίευσης της πρώτης επιστολής μου στο περιοδικό έλαβε μεγάλη χαρά και σας χαιρετά και αυτό.
Κάντε όμως κάτι…
Μετά τιμής
Γιώργης Αγροίκος
Προσωπικά δια εσένα
Υ.Γ. 1 Σου εκμυστηρεύομαι τους πραγματικούς μου φόβους. Η κυβέρνηση της ευρωζώνης αντιλαμβάνεται τι κάνει; Σύμφωνα με καλούς επιστήμονες το αγκίστρι που βάζανε στα αυτιά των ζώων έκανε την δουλειά του για το αναγκαίο μαρκάρισμα των ζώων. Το παραπάνω τι το θέλουνε;
Υ.Γ. 2 Σε προσκαλώ στο οξυγόνο του χωριού μου όποτε σου επιτρέψουν οι περιστάσεις μακριά από την κλεισούρα της Αθήνας. Θα ξανανιώσεις…

Μόλις λάβαμε την επιστολή και με έρευνα που διενεργήσαμε συλλέξαμε σχετικά με το αναφερόμενο θέμα τις εξής εκπληκτικές πληροφορίες :

Έρχεται η σειρά και των νοημόνων αιγοπροβάτων ........

Μικροτσίπ στα αιγοπρόβατα
Τα ζώα μόλις γεννηθούν θα καταπίνουν έναν ηλεκτρονικό σβόλο, στον οποίο θα είναι αποθηκευμένα τα στοιχεία της ταυτότητάς τους, ενώ άλλα θα προστίθενται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τουςΕως το τέλος του 2010 απαιτεί η Κομισιόν να εφαρμοστεί το μέτρο του μικροτσίπ στα αιγοπρόβατα για όλες τις χώρες της ΕΕ.
Εναν "ηλεκτρονικό σβόλο" που περιέχει μικροτσίπ θα καταπίνουν τα αιγοπρόβατα μόλις γεννηθούν και θα τα ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή μέχρι τη σφαγή. Μόλις ο σβόλος μπει με την τροφή στο ζώο -σε ηλικία μικρότερη των 6 μηνών- θα απελευθερώνει μικροτσίπ, στο οποίο είναι αποθηκευμένα τα στοιχεία της ταυτότητάς του, πού και πότε γεννήθηκε, σε ποια φάρμα, σε ποια περιοχή, ενώ στην πορεία θα προστίθενται πληροφορίες για τυχόν ασθένειες που θα περάσει, την αναπαραγωγική του δραστηριότητα κ.λ.π.
Μέχρι το τέλος το χρόνου όλα τα κοπάδια πρέπει με απαίτηση της Ε.Ε. να σημανθούν ηλεκτρονικά, διαφορετικά οι κτηνοτρόφοι κινδυνεύουν να χάσουν τις κοινοτικές ενισχύσεις. Οι τελευταίοι όμως ζητούν από την πολιτεία να πληρώσει αυτή το κόστος για την αγορά των ηλεκτρονικών σβόλων, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν πως τα ενώτια στο αυτί είναι αρκετά και δεν χρειάζεται επιπλέον σήμανση.
Με πρόσφατή εγκύκλιό του, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ενημερώνει τις νομαρχίες πως η ηλεκτρονική σήμανση των αιγοπροβάτων πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική οδηγία, αυτό έπρεπε να είχε γίνει ήδη μέχρι την 1η Ιανουαρίου του 2010, αλλά αρκετές χώρες δεν προχώρησαν τη διαδικασία και το μέτρο ατόνησε. Η ΕΕ όμως επανήλθε και καλεί τους κτηνοτρόφους -μέσω των νομαρχιών- να προμηθευτούν άμεσα τους ηλεκτρονικούς σβόλους.
Μάλιστα, η εγκύκλιος τονίζει ότι η σήμανση πρέπει να εφαρμοστεί υποχρεωτικά για όλα τα ζώα που γεννήθηκαν μετά την 1/1/2010 (ενώ δεν είναι υποχρεωτική για όσα γεννήθηκαν μέχρι τις 31/12/2009) και σημειώνει πως όσοι δεν συμμορφωθούν κινδυνεύουν με κυρώσεις, όπως περικοπή των επιδοτήσεων, των εξισωτικών αποζημιώσεων, ακόμη και απαγόρευση σφαγής του ζώου.
"Το κόστος της σήμανσης είναι δυσβάσταχτο για τον κτηνοτρόφο, αφού κάθε σβόλος στοιχίζει περίπου 6 ευρώ, ενώ επιπλέον πρέπει ο κτηνοτρόφος να προμηθευτεί τη συσκευή ανάγνωσης και φόρτωσης δεδομένων (σκάνερ) και τον πομποδέκτη. Πρέπει να αναλάβει η πολιτεία το κόστος, όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης", είπε στο "Εθνος" ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κτηνοτροφικών Συλλόγων Λάρισας, Μιχάλης Τζιότζιος.
Αντίθετη ωστόσο με την ηλεκτρονική σήμανση είναι η Πανελλήνια Ενωση Κτηνοτρόφων. Ο πρόεδρός της, Δημήτρης Καμπούρης, υποστηρίζει πως "η σήμανση με τα ενώτια (σ.σ. σκουλαρίκι στο αυτί) είναι αρκετή και διασφαλίζει το ζώο, ενώ προστατεύει και τον καταναλωτή".
Πληροφορίες από την ΕΕ αναφέρουν ότι η ηλεκτρονική σήμανση των αιγοπροβάτων θα είναι υποχρεωτική από τις αρχές του 2011 και δεν θα δοθεί καμία επιπλέον παράταση.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ 3/6/2010
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=14246953#

Καππαδόκης

Τεύχος 2 - 5 Ιουνΐου 2010

Μία ημέρα από την ζωή του Γιώργη Αγροίκου
Μένω εδώ στο χωριό μου στην Κάτω Ραχούλα εδώ και 60 χρόνια. Το χωριό μου δεν το ξέρει κανείς, μόνο εμείς, εγώ, η κυρά μου, η οικογένεια να πούμε και 10 συγχωριανοί. Ο Νομάρχης δεν έρχεται συχνά εδώ γιατί σαν χωριό δεν είμαστε εκλογικά πιασάρικο. Συγχωρέστε μου τους τρόπους αλλά είμαι ένας άξεστος χωρικός και εγώ αυτό που ξέρω είναι μόνο τα περιβόλια και να μην χαρίζω. Θέλω να πω ότι είμαστε ένα άγνωστο χωριό με λίγους αμόρφωτους κατοίκους και ελάχιστα γνωρίζουμε από καθαρευουσιάνικο αέρα και πολιτισμό. Στο χωριό μου δουλεύουμε σκληρά για να ζήσουμε εμείς, τα παιδιά μας και τα ζωντανά μας. Όταν βρέχει και αστράφτει βρεχόμαστε και εγώ και το γαϊδούρι και όταν κάνει καλό καιρό βάζω στο ζωντανό σανό, το δένω στον αχυρώνα και πάω στο καφενείο στην πλατεία για καφέ και λιακάδα. Μετά την δουλειά διαβαίνουμε μέσω πλατείας το χωριό καμαρωτά-καμαρωτά γιατί έχουμε κάνει το πρέπον. Ο Ντάκος έτσι το έχω ονοματίσει το ζωντανό είναι το γαϊδούρι μου και δεν το κρύβω ότι τον έχω με πολύ καμάρι για βοηθό μου στα περιβόλια. Τον αγαπάω γιατί εκτός που με αγαπάει και αυτός και μου το δείχνει κουνώντας την ουρά του, μου προστατεύει τα γατιά μου. Τα προσέχει και δεν τα πατάει. Είναι αξιομνημόνευτος για αυτό και τα λέω αυτά. Η γυναίκα μου… τι να σας το περιγράψω. Είναι συνεχώς ερωτευμένη και με ζηλεύει. Αυτό φάνηκε εξ άλλου από το ακόλουθο περιστατικό : Μια μέρα γυρνώντας από το χωράφι πέρασα από την πλατεία και αγόρασα μια χθεσινή εφημερίδα που είχε μπροστά ένα χάρτη της Ευρώπης στο πρωτοσέλιδο και από επάνω έλεγε : Γνωρίστε την Ευρώπη. Νέα μέτρα σύσφιγξης των σχέσεων. Μου άρεσε ο χάρτης και τα χρώματα και κατέληξα στο σπίτι μου. Δείτε τώρα γυναικεία αντίδραση: Μόλις πρότεινα στην γυναίκα μου αν θέλει να της γνωρίσω την Ευρώπη, εκείνη έβαλε τα κλάματα και μου είπε ότι αν θέλω να χωρίσουμε γιατί δεν μου το λες ευθέως. Τρόμαξε να καταλάβει ότι πρόκειται για ας πούμε μία χώρα, ούτε χώρα. μία ένωση παντοτινής φιλίας μεταξύ χωρών και όχι για γυναίκα που ψάχνει για περιπέτειες! Και αφού το κατάλαβε, πάλι δεν ήθελε να ξανακούσει για Ευρώπη για καμία Ευρώπη. Τόσο πού που την λαχτάρησα άθελά μου που πήγα και την έκρυψα την εφημερίδα και μετά την έκαψα. Να λείπουν τέτοια νέα από το χωριό μας. Εγώ αγάπησα και αγαπώ μόνο την γυναίκα μου.

Βασικά λοιπόν τέσσερα είναι τα ντέρτια μου : Γυναίκα-παιδιά, χωράφι, Ντάκος και βέβαια αυτό εννοείται το χωριό μου. Τρέμει ο Νομάρχης όταν βγαίνει όλο τον χωριό να τον προϋπαντήσει. Γιατί τρέμει; Γιατί εδώ το χωριό δεν σηκώνει χωρατά και ψέματα. Ή ταν ή επί τας και όστις ψεύτης να παίρνει δρόμο. Στα ίσια τα λέμε εδώ και χρόνια και όποιος πολιτικός αρχηγός θέλει να δει τα αποτελέσματα των εξετάσεων εννοώ των πολιτικών εξετάσεων ας πάει στο Μικροβιολογικό εργαστήριο του χωριού το οποίο απουσία δημόσιου κτιρίου λειτουργεί και σαν εκλογικό τμήμα σε κάθε εκλογές. Εκεί στήνεται ο μπερντές και μεταξύ τσίρου και ούζου κάνουμε τις μετρήσεις μας. Οτιδήποτε πολιτικό εκείνη την ημέρα δεν το κουβεντιάζουμε σεβόμενοι τας εκλογικάς αρχάς και παραδόσεις. Μόνο μετά την δύση του ήλιου ραχάτι-ραχάτι τα λέμε τα πολιτικά μας. Ακούμε μετά το κλείσιμο της κάλπης τα προγνωστικά των τηλεσκηνοθεσιών μέσω ραδιοπομπού Πάρνηθας αυτά που στην Αθήνα τα λέτε έξιτ κάπως. Τι να δείξει η έξιτ όταν βγαίνει κανείς από την κάλπη; Μετά σου λένε ότι είναι κάλπικα τα αποτελέσματα. Πώς να μην είναι; Το θέμα είναι να μετρήσεις τον άλλον όταν μπαίνει φουριόζος με μάτι που γυαλίζει βαδίζοντας προς την κάλπη με εκατό πέντε σφυγμούς. Εκεί αν μπορείς μέτρα τον αν σου βαστάει. Πάντως σε εμάς εδώ πάνω δεν έρχονται ποτέ για μετρήσεις γιατί στερούμεθα αντιπροσωπευτικότητας ή κάτι τέτοιο. Το τι όντως ψηφίζουμε ούτε οι γυναίκες μας δεν το ξέρουν. Τα σκυλιά μας μόνο και μόνο εξ ενστίκτου μας καταλαβαίνουν. Όταν ας πούμε χαράζω αλίες όλη μέρα και κόβω με την τσάπα το χώμα μόνο ο Ντουγρού ο σκύλος μου με παρακολουθεί αδιαλείπτως. Παραμιλάω πότε για το ένα θέμα και πότε για το άλλο και εκείνος μου κουνάει με νόημα την ουρά του όταν συμφωνεί. Αλλά μάλλον πάντα συμφωνεί με αυτά που του λέω. Η πιο ωραία του ώρα είναι του δειλινού. Γιατί τότε θέλει να τα παρατήσουμε και να πάμε πίσω στο σπίτι. Γαβγίζει με άλλο νόημα, κάνει πήδους και τρεξίματα. Και όταν παίρνω τα εργαλεία στο καρότσι και βάζω χέρι να φύγουμε εκεί τα δίνει όλα.

Ακούω αυτά που λέγονται για εκείνη την αλυσίδα που θα πλέξουν οι χώρες η μια με την άλλη όταν αγαπηθούν ακόμα πιο πολύ και γελώ, ξεκαρδίζομαι. Θα αλλάξουμε ονομασίες επί το καλλίτερο. Η «Κάτω Ραχούλα» θα ενοποιηθεί με την «Άνω Ραχούλα» και θα λέγεται πια «Άνω-Κάτω Ραχούλα». Δεν θα είναι βέβαια αυτό που θα ήθελε κανείς εδώ εκ πεποιθήσεως. Εγώ σαν Κάτω-Ραχουλιώτης αγωνίστηκα πάντα για το χωριό μου. Με τους Άνω-Ραχουλιώτες τα βρίσκω μόνο στο καφενείο στην πρέφα. Από κει και μετά δεν τους ανήκω και ούτε μου ανήκουν, ούτε θέλω να μου ανήκουν. Αυτό σημαίνει Έλληνας και Ελληνικό χωριό ο καθένας ντόπιος οραματίζεται το μέλλον του το δικό του και του χωριού του όπως το επιθυμεί. Για την αγροτική ομοσπονδία όπου ανήκω φαντάζομαι ότι θα βρουν μια ωραία ονομασία που να ταιριάζει με το νέο όνομα του χωριού που να προξενεί τον σεβασμό των Ευρωπαίων όταν μας εκπροσωπεί εκτός χώρας. «Αγροτική Συναδελφική Αγωνιστική Συμπαράταξη Ένωσης Κοινοτήτων Ραχούλας». Αν γίνει αυτό τότε όλο το νόημα και η άμιλλα που έχουμε αναπτύξει θα γίνει ισόπεδη διάβαση. Δεν θα έχουμε πια θέμα αγώνα. Μα θα επικρατήσει ομόνοια και έτσι θα μπορείτε να χτίζετε εφ εξής από κοινού το μέλλον ακούγεται ένας πονηρός νους να λέει. Όποιος το λέει αυτό να τον καλέσουμε για γενικές μικροβιολογικές εξετάσεις στο Μικροβιολογικό του χωριού γιατί κάτι πάσχει. Αν δεν βρεθεί μικρόβιο στον φυσικό οργανισμό του τότε κάποιο άλλο σαράκι τον κατευθύνει αυτόν και εκείνος προσπαθεί να κατευθύνει εμάς. Μόνο ένας Μωυσής, ένας προφήτης και θρησκευτικός ηγέτης υπήρξε που πήρε τις εντολές του Θεού γραμμένες σε πλάκες για να τις μεταφέρει στον λαό του Ισραήλ και μέχρι εκεί ήταν. Αν τώρα μας βρίσκουν νέοι ηγέτες και νέοι νόμοι για να γίνονται πιο βραστερά τα κουκιά και τα όσπρια, να ανθούν καλλίτερα οι κήποι και να πάψουν να κοιλοπονούν οι αγελάδες όταν είναι έγκυες, αλλά για να μας δώσουν αυτά τα κόλπα να τα εφαρμόσουμε και εμείς εδώ θέλουν να τους κόψουμε επίδομα και με το ζόρι… Εεε όχι προτιμώ να ζω με αυτά που έχω.

Τώρα ετοιμαστείτε να σας πω ένα μυστικό αγαπητοί αναγνώστες μου και θα το πω με πάθος : Αγαπώ την δραχμή. Αυτήν μόνο θέλω. Στην γυναίκα μου δεν το έχω πει γιατί φοβάμαι ότι θα με περάσει για τρελό, αφήστε που με ζηλεύει... Την ευρωζώνη την σιχάθηκα και θα ήθελα να μπορούσα να πάρω διαζύγιο από αυτήν. Για όλη της την κρυψίνοια της αξίζει. Με την δραχμή θα τα βρω… Δεν ξέρω αν και εσάς σας πιάνει μια τέτοια νοσταλγία. Ο Ντουγρού μου ο σκύλος μου με το μοναδικό ένστικτο κάθε φορά που με πιάνει να το σκέφτομαι μου κάνει σινιάλα με την ουρά του ότι συμφωνεί. Προσπαθώ να δω αν κάνουν τα ίδια σινιάλα και άλλοι σκύλοι. Όμως όχι ευτυχώς. Μόνο ο Ντουγρού έχει τέτοιο σπάνιο σθένος και διάθεση για επικοινωνία μαζί μου. Ντουγρού μου σε αγαπώ…

Και για την πιστή αναμετάδοση

Καππαδόκης

Τεύχος 1 - 27 Μαΐου 2010

Ένας Μύθος...
Το χελιδόνι και η κότα

Μια κότα βρήκε κάτι αυγά φιδιού κι έκατσε στη φωλιά τους να τα κλωσήσει।«Ανόητη, κοκορόμυαλη» της φώναξε κάποιο περαστικό χελιδόνι «φιδόπουλα κλωσσάς; Όταν μεγαλώσουν πρώτη θα φάνε εσένα και μετά όλους τους άλλους!»

O μύθος θέλει να πει πως δεν πρέπει να πηγαίνουμε με τα νερά των αδίκων, για να κερδίσουμε την εύνοιά τους.

συλλογή κάποιου Σύριου λόγιου με το όνομα Ιωσήπ
μετάφραση Γιώργος Μπλάνας

Τα χελιδόνια θα ξανάρθουν. Με την πρώτη κυκλοφορία αυτού του δελτίου θέλουμε να δηλώσουμε όλοι εμείς που γράφουμε σε αυτή την νέα ηλεκτρονική έκδοση κάτι που δεν συνηθίζεται σαν δήλωση σε μία τέτοια πρεμιέρα: ότι θα παραμείνουμε ανυπότακτοι σε αυτή την μάχιμη θέση μέχρι να έρθει ξανά η άνοιξη. Ανήκουμε στο παραμυθένιο τοπίο που λέγεται Ελλάδα και υπολογίζουμε σε όλους όσους θα θέλουν να μας διαβάζουν. Επειδή η ανταπόκριση δεν μας επιτρέπει να αφήνουμε τις φωλιές μας και τις δουλειές μας όμως το καθήκον της ενημέρωσης είναι μεγάλο απέναντι σε ένα κοινό που αγαπάει την άνοιξη και τα αγαθά της, θα φροντίζουμε να απαντάμε στις ερωτήσεις σας και τις διαθέσεις σας. Λοιπόν για να ξεκινήσουμε, ονομάζομαι Καππαδόκης και είμαι ο αρχισυντάκτης του δελτίου.

Η σημασία της απόσταξης στην σύγχρονη κεφαλαιαγορά
Πρώτος ο Αριστοτέλης επισήμανε την σημασία των θερμοκρασιακών μεταβολών στην γένεση του γνωστού φυσικού φαινομένου της απόσταξης «…διότι γνωρίζω εκ πείρας ότι ο ατμός μετατρέπεται κατά την συμπύκνωση σε πόσιμο ύδωρ και όχι σε θαλάσσιο (Μετ. Β 358b 16)…». Το φαινόμενο αυτό είχε περιγραφεί και ερευνηθεί και από άλλους φυσικούς των μετέπειτα χρόνων οι οποίοι εφηύραν διάφορες εφαρμογές και μηχανές απόσταξης. Επίσης έχει καταγραφεί σαν μέθοδος συλλογής νερού από άλλους: Ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος θα υπομνήσει μια απλουστευμένη μέθοδο, η οποία αρκείται σε συλλογή των φυσικώς δημιουργουμένων ατμών: καθώς οι ναυτικοί συχνά υποφέρουν από την έλλειψη ποσίμου ύδατος, θα εκθέσω κατωτέρω τον τρόπο προσπορίσεώς του. Απλώνονται γύρω από το πλοίο εριούχα υφάσματα, τα οποία διυγραίνονται απορροφώντας τους ατμούς της θάλασσας, το δε λαμβανόμενο κατά την εκπίεσή τους ύδωρ είναι γλυκό (Φυσ. ιστ. ΧΧΧΙ 37).
Στην πατρίδα μας το πλέον γνωστό και μάλιστα εξόχως μεθυστικό προϊόν απόσταξης είναι η τσικουδιά. Αυτά που έως τώρα περιγράφηκαν αφορούν τα έως σήμερα γνωστά. Σε πλήρη αναλογία του παλιού φαινομένου την σήμερον ημέρα συναντάται αυτό σε πολύ αποδοτικότερες περιπτώσεις και δη στα τραπεζικά προϊόντα. Οι ραγδαίες χρηματοοικονομικές μεταβολές γεννούν το φαινόμενο της χρηματικής απόσταξης όπου τα χρήματα ενός εκάστου από ημάς παύουν να υφίστανται ως μέρος της τσάντας μας μέσω του φαινομένου της εξάχνωσης και ακολούθως ψύχονται και μεταφέρονται μέσω διαφόρων αγωγών και διασωληνώσεων και αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς εννοώ, σε σύγχρονες δεξαμενές τις άλλως πως επονομαζόμενες τράπεζες. Οι συγκεντρωθέντες χρηματικοί υδρατμοί ακολούθως μεταβαίνουν σε δεύτερο στάδιο απόσταξης όπου δεν βγαίνει το γνωστό μπράντι ή άλλο γνωστό λικέρ αλλά ράβδοι χρυσού αι οποία καταλήγουν μέσω διεθνών αγωγών υψηλών συχνοτήτων σε διεθνείς άσσους υψηλών ταχυτήτων απορρόφησης. Τα χρηματικά υποπροϊόντα της δεύτερης απόσταξης διατίθενται από τοπικούς οικονομικούς μολοσσούς με το ανάλογο styling και φινίρισμα σε εσάς αγαπητοί καταναλωτές. Όλα αυτά συμβαίνουν και όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι συμβαίνει αλλά έτσι όπως μας μεταφέρονται από το γυαλί δεν καταλαβαίνουμε γρυ. Τα ομόλογα, τα spread, CDS, μονάδες βάσης, άνοδος επιτοκίων. Αυτό όμως που όλοι μας ξέρουμε ότι μετά από όλα αυτά τα τερτίπια δεν μπορώ πλέον να πηγαίνω συχνά στον χασάπη. Έτσι από εσάς για εσάς φθάνουμε όλοι και αναρωτιόμαστε : Πως μπορούμε να υπερασπιστούμε τα αξιότιμα αν και άνευ τιμής πορτοφόλια μας; Αντιλαμβανόμαστε την ανησυχία σας και τον προβληματισμό σας. Κατ αρχήν μην αισθάνεστε ένοχοι διότι δεν προξενήθηκαν από εσάς προσωπικά οι έντονες μεταβολές στις οικονομικές θερμοκρασίες που ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για την οικονομική σας απόσταξη. Μάλιστα πρέπει να σας τονίσουμε ότι αισθανόμενοι ένοχοι για ένα εν εξελίξει φαινόμενο που ούτε καν είχατε φαντασθεί το διευκολύνετε να συνεχίσει και έτσι θα καταλήγετε ευκολότερα στον αποστακτήρα. Το ζήτημα είναι πως μπορείτε να το καταπολεμήσετε. Σκεπτόμενοι αναλογικά με τους παράγοντες που γεννούν το φυσικό φαινόμενο της απόσταξης θα μπορούσαμε να σας προτείνουμε διάφορα μέτρα.

Μέτρο Α) Ξεκινήστε μπάνια. Τα μπάνια τώρα το καλοκαίρι είναι ιδανικά για να ξεδώσετε. Φαντασθείτε ότι έχετε απέναντί σας τον κ. Αλογοσκούφη και παίξτε μαζί του ρακέτες. Προσποιηθείτε ότι είσθε πρωτάρης και στέλνετέ τον να μαζεύει τις άστοχες μπαλιές σας παντού. Δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα από αυτό το μέτρο γιατί τα μπάνια ανήκουν στον Λαό. Αν είσθε γυναίκα φαντασθείτε ότι έχετε απέναντί σας την κυρία Παπαρήγα και προς Θεού μην παίξετε μαζί της ρακέτες αλλά τραγουδήστε μαζί εκεί στην αμμουδιά «είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια.» Αν πάλι η παραλία που βρίσκεσθε δεν είναι αμμουδερή αλλά έχει πέτρες τότε καλλίτερα τραγουδήστε «βράχο-βράχο τον καημό μου». Αν μετά από αυτό νοιώσετε καλλίτερα πάει καλά αν θέλετε κάτι πιο προκλητικό που να κάνει αίσθηση στο μέσα σας καλέστε όποιον επιθυμείτε σε παραλία που να έχει μπόλικες τσούχτρες.

Μέτρο Β) Αναπνέετε σταθερά. Ειδικότερα κάθε φορά που σας παίρνουν τηλέφωνο για να σας προτείνουν νέα προϊόντα, κάρτες, καρτοκινητά, νέες συνδέσεις, νέα ραδιόφωνα, νέες τηλεοράσεις, ασφάλειες, χαλιά, κουρτίνες και οτιδήποτε έχει να κάνει με νέες ανακυκλωμένες υπηρεσίες. Αρνηθείτε σταθερά.

Μέτρο Γ) Πηγαίνετε κόντρα στο ρεύμα. Επιλέξτε σαν τόπο εξάσκησης αυτού του μέτρου όποιο εμπορικό κατάστημα διαθέτει κυλιόμενες σκάλες. Θα ανεβαίνετε …κατεβαίνοντας. Στο roof garden κάντε στάση για τρεχούμενο νερό του ψύκτη. Στο κατέβασμα χρησιμοποιείστε το κλιμακοστάσιο καλπάζοντας. Χαμογελάστε αθώα στο security κατά την έξοδο.

Μέτρο Δ) Αυτό το μέτρο ισχύει μόνο για τους παντρεμένους: Κάντε πολλά παιδιά και εκπαιδεύστε τα στο να έχουν ανεξαρτησία γνώμης. Αυτό μπορεί να σας είναι μετά ένα βάσανο στην διοίκηση της οικογένειας αλλά θα πρέπει να κάνετε μετά ασκήσεις υπομονής.

Μέτρο Ε) Αν μέχρι τώρα δεν σας έχει κατευνάσει κανένα από τα προηγούμενα μέτρα αυτό εδώ είναι πραγματικό εκτονωτικό πυρ ενάντια στο σύστημα. Διαλέξτε μια Κυριακή που να μην βρέχει. Κλείστε για εκείνη την ημέρα μία θέση σε οποιοδήποτε μεγάλο ματς ποδοσφαίρου. Φάτε μία σάμαλι ή ένα κορνέ για να γλυκάνει το λαρύγγι σας πριν την εκκίνηση του αγώνα. Λοιπόν κάθε φορά με την κραυγή του πλήθους «γκοοολ» φωνάξτε και εσείς με όλη την δύναμη της φωνής σας. Βγάλτε ενάντια σε ό,τι σας έχει πληγώσει, θρυμματίσει και εξευτελίσει. Προσοχή μόνο στην διάρκεια. Θα πρέπει να έχετε ολοκληρώσει αυτήν την εκτονωτική διαδικασία με ακρίβεια αστροναύτη πριν σωπάσει το πλήθος. Μερικές πρόβες στο σπίτι δεν είναι κακή ιδέα.

Μέτρο ΣΤ) Αν μέχρι τώρα δεν σας έχει κατευνάσει κανένα από τα προηγούμενα τότε μάλλον χρειάζεσθε πολύ υπομονή την οποία εξ άλλου συνέστησε στους Έλληνες και ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν. Η υπομονή δεν μπορεί να αποκτηθεί εύκολα. Αν όταν ήσασταν μικρός και μπερδευόταν ο σπάγκος του χαρταετού σας νευριάζατε ή σας μπλεκόντουσαν τα αγκίστρια της πετονιάς και εσείς τα βάζατε με τα ψάρια, έ τότε δεν νομίζω ότι θα είσθε το κατάλληλο υλικό για την παγκόσμια απόσταξη ούτε ο κατάλληλος άνθρωπος που θα αντέξει. Εάν λοιπόν είσθε αρνητικός σε όλα αυτά τα μέτρα τότε τι να σας πω. Λυπάμαι. Λυπάμαι προς Θεού όχι για εσάς. Αλλά για όλους όσους θέλουν να μας εντάξουν στην νοοτροπία της αγέλης. Για εσάς χαίρομαι και θεωρώ ότι είστε το κατάλληλο κοινό για το Χελιδόνι.

Καππαδόκης

Καλωσορίσατε στο Χελιδόνι

Θα μας έχετε σύντομα κοντά σας.