Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Τεύχος 6 - Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Οι Επαΐοντες
Αν ζούσε σήμερα ο Ιούλιος Βερν και ξανάγραφε το βιβλίο του «Από την Γη στην Σελήνη», με την ανεξάντλητη φαντασία που διέθετε σίγουρα θα έγραφε και μάλιστα με άφθονο χιούμορ για έναν διαστημικό σταθμό κάπου στα ενδιάμεσα της απόστασης Γής – Σελήνης στο 192.201o χιλιόμετρο. Εκεί εν μέσω του διαστημικού κενού των αστέρων, ζουν άλλου είδους αστέρες που ως άσβεστοι φωστήρες μεταφέρονται νοερώς και αδιαλείπτως, όταν το μέρος της Γης όπου ζουν σκιάζεται από νέφη και τότε …φεύγουν.
Είναι πολύ γνωστοί ως ειδική συνομοταξία ανθρώπων, οι οποίοι γεννήθηκαν και προέρχονται απ’ ευθείας από την μεγάλη έκρηξη του σύμπαντος κόσμου, κατά την στιγμή μηδέν της δημιουργίας του. Για αυτό και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις ως προς τις κρίσεις τους και τις αποφάσεις τους, την γνώμη τους για όλους εμάς τους δευτεροκλασάτους πολίτες της γης ετούτης. Ζουν με αμβροσία και νέκταρ, τις αρχαίες τροφές που είναι μόνο για τους θεούς, χωρίς να είναι βέβαιο αν αυτές προέρχονται από τις παρειές του Ολύμπου ή είναι απλά χαλβάς Φαρσάλων. Η μόνη φανερή φιλοδοξία τους είναι, να υπηρετούν ει δυνατόν με τις υψηλές τους γνώσεις μία χώρα, τον λαό μιας χώρας. Και επειδή εκεί που κάθονται άλλη κοντινότερη χώρα από την δική τους δεν υπάρχει, για αυτό και τελικά χωρίς άλλες ανησυχίες, αποφασίζουν να ασχοληθούν με τα κοινά του δικού τους, του δικού μας έθνους, να με συγχωρείτε για το σαρδάμ.
Δεν καταγίνονται με τα χαμηλά. Είναι οι επαΐοντες, αυτοί που καθημερινά μάχονται και κατακτούν από ένα ύψωμα καρφώνοντας την σημαία της νίκης στην κορυφή. Μη με ρωτήσετε τι χρώματα έχει η σημαία. Ούτε να σας δώσω ύψος και αζιμούθιο για το ύψωμα που καταλαμβάνουν. Αυτό που είναι βέβαιο σε όλους είναι, ότι αμέσως μετά την δράση τους, συμβαίνουν διάφορες δυστυχίες στα πέριξ. Είναι όλοι λαμόγια; Τίμια σας λέω κάποιοι μπορεί ναι και κάποιοι όχι. Είναι γεράκια; Όχι απόλυτα αν και τους αρέσουν τα Ανεμοδαρμένα Ύψη, τύφλα να έχει η Έμιλυ Μπροντέ. Που κατοικούν; Σε ακριβές συνοικίες, στα όνειρά τους και από καιρού εις καιρό στην δική τους διαστημική εξέδρα, κάπου μεταξύ Γης και Σελήνης.Πιθανολογείται και υπόγεια διαδρομή με τα παιδιά indigo. Λόγω της υψηλής διανόησης από την οποία εμφυσούνται προς παραγωγή του νομοθετικού έργου και επειδή ορισμένες φορές φυσούν σφοδροί άνεμοι και συμβαίνουν έκτακτα καιρικά φαινόμενα, τα οποία απειλούν να τους εκτρέψουν εκτός προορισμού …δηλαδή να φθάσουν στην ώρα τους στο θρανίο τους στην βουλή, για αυτό το λόγο έχουν όλοι τους ανακαλύψει αυτήν την διαστημική εξέδρα, στην οποία καταφεύγουν για ανάπαυση και ξεκούραση, όταν οι συνθήκες είναι απαγορευτικές ως προς την εκτέλεση του καθήκοντος. Είναι πέραν πάσης βεβαιότητας ότι μετά από πολλά έτη – όχι έτη φωτός – κάποιος άξιος ιστορικός ερευνητής θα φθάσει στα άδυτα αυτού του διαστημικού σταθμού και θα ανακαλύψει τα πάντα ακόμα και για τις προσωπικές στιγμές αυτών των ηρωικά εργαζομένων ανθρώπων. Πολύ πιθανόν αν ανακαλυφθούν ηχητικά ντοκουμέντα να έλθουν στο φως και συνομιλίες τους με τους γηγενείς ψηφοφόρους τους όπως :
- Πίστεψέ με ότι σου λέω και τώρα την αλήθεια όπως πάντα σου την έλεγα. Περίμενε και όταν έλθει η ώρα για το νέο κόμμα θα έλθεις αμέσως να με βρεις και να δω τι μπορώ να κάνω.
- Εγώ πάντα σε ψήφιζα και τώρα μου λες να περιμένω; Μια δουλίτσα βρες μου και ας είναι στα ξένα. Ας είναι στην Ελβετία, ή στην Ισπανία ακόμα και στην....
- Μα τώρα με κάνεις να στενοχωριέμαι. Θα γίνεις πάλι μετανάστης; Θα σου βρω δουλειά εδώ.
- Που είσαι να έλθω τώρα να τα πούμε από κοντά;- Τώρα; Α τώρα είμαι σε ταξίδι.
- Γιατί δεν μου λες την αλήθεια; Αφού ξέρω ότι τώρα είσαι εκεί έξω στο καφενείο.
- Όχι, ειλικρινά ταξιδεύω και σε σκέπτομαι.
- (Ακούγονται πολλά παράσιτα… και η επικοινωνία με τον διαστημικό σταθμό διακόπτεται)Ακούγεται νέο κουδούνισμα…
- Ναι, ποιος είναι;
- Είμαι ο Νικυ, ο Νίκυ Λάουντα. Με θυμήθηκες;
- Ωω ναι. Τι γίνεσαι, πώς πάει το δόντι σου;
- Μα πως είναι δυνατόν να θυμάσαι από όλες μου τις περιπέτειες μόνο εκείνο τον πονόδοντο που σου είχα αναφέρει κάποτε στην Ριβιέρα όταν παραθερίζαμε μαζί;
- Ντίαρ Νίκυ, σημασία στην ζωή έχει η λεπτομέρεια. Και για όλους τους πολιτικούς μου φίλους σημασία έχει να θυμάσαι για τον καθένα τους και το παραμικρό. Αυτή την συνήθεια την έμαθα όταν τότε που πολύ μικρός ξεκίνησα να δουλεύω σαν πλασιέ, στον αγώνα για επιβίωση. Μόλις έβγαινα από το μαγαζάκι τους, σημείωνα σε ένα μικρό μπλοκ όλες τους τις συνήθειες και τα χόμπι τους. Όμως ποιος ηλιακός άνεμος σε φέρνει από εδώ;
- Άκουσέ με. Θυμάσαι εκείνο το φοβερό ατύχημα που είχα. Μετά με βρήκε και άλλο χειρότερο. Έπεσε έξω η αεροπορική μου εταιρεία και τώρα πια είμαι χωρίς δουλειά.
- Άκουσέ με. Αν θέλεις να μάθεις, στην Ελλάδα έχει πέσει έξω όλο το κράτος. Ο κόσμος λέει πολλά άσχημα για τους πολιτικούς. Αν έλθεις εδώ τώρα και συνεργαστείς μαζί μου, εγώ θα σε κάνω πρωθυπουργό. Ξέρω εγώ από αυτά. Συνήθως όλοι οι αλλοδαποί που έρχονται στην Ελλάδα προκόβουν, αρκεί να έχουν το κατάλληλο μάνατζμεντ. Και οι Έλληνες που βγαίνουν στην αλλοδαπή προκόβουν, καλλίτερα από όταν μείνουν στην Ελλάδα. Ίσως το σωτήριο για όλη την Ευρώπη θα ήταν να γίνει μια γενική ανταλλαγή πληθυσμών. Βέβαια αν ψάχνεις απλά μόνο για δουλειά, τότε ξέχασέ το. Αν όμως ψάχνεις για λειτούργημα, τότε σε περιμένω να έλθεις εδώ. Μπορώ από τώρα να σου οργανώσω μια φιέστα υποδοχής στο αεροδρόμιο. Δεν θα σου κοστίσει πολλά.
- Ντίαρ Βανγκέλης νο, νο όχι προτιμώ να μένω εδώ. Αύριο έχει και εδώ μια διαδήλωση για κάποιους πρώην ραλίστες παλληκάρια που ψάχνουν για δουλειά. Θα τα ξαναπούμε. Ωρεβουάρ (κλικ).
Αγαπητοί αναγνώστες, συγχωρέστε μου αυτή την σουρεαλιστική περιγραφή των διαστημικών εξεδρών στις οποίες θέλουν να κατοικούν αυτοί που επιμένουν να μας κυβερνούν. Ίσως από εκεί ορμώμενοι, να μας περιγράφουν ουράνιες θέες και αραχνοΰφαντους δρόμους αν τους ακολουθήσουμε στα αστέρια. Σας παραθέτω μερικά ευρωπαϊκά πίτουρα όχι προς βρώσιν αλλά χάριν προβληματισμού. Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα (Δημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) :
«…Η Ευρώπη χρειάζεται μια αποτελεσματική διαστημική πολιτική που θα επιτρέψει στην ΕΕ να καταλάβει ηγετική θέση παγκοσμίως σε επιλεγμένους στρατηγικούς τομείς πολιτικής…» «…Τα διαστημικά συστήματα αποτελούν σαφώς στρατηγικά πλεονεκτήματα που φανερώνουν ανεξαρτησία και την ικανότητα ανάληψης παγκόσμιων ευθυνών…»
«…Τα διαστημικά συστήματα και οι τεχνολογίες με βάση το διάστημα αποτελούν βασικό κομμάτι της καθημερινής ζωής όλων των Ευρωπαίων πολιτών…»
Το θέμα δεν είναι η επιστήμη για τον άνθρωπο αλλά η επιστήμη που στρατεύεται για την προώθηση κάθε άλλο παρά ανιδιοτελών σκοπών στο παιχνίδι της πολιτικής και οικονομικής άσκησης πίεσης και εξουσίας. Αν κάποιος Ευρωπαίος πολίτης δεν έχει ένα πιάτο φαγητό για να φάει, τι να το κάνει το δορυφορικό πιάτο της τηλεόρασης; Αυτό ούτως ή άλλως δεν τρώγεται. Αν δεν έχει στέγη να βάλει από κάτω το κεφάλι του ή το σπίτι του πλημμυρίζει με νερά, τι να τις κάνει τις προβλέψεις μέσω των μετεωρολογικών δορυφόρων;
Αν ζούσε σήμερα ο Ιούλιος Βερν, θα κοιτούσε που θα γίνει η επόμενη συνάντηση των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, η G20 όπως την αποκαλούν. Θα έριχνε λοιπόν μια κανονιά προς τα εκεί με το ίδιο φοβερό κανόνι που έστειλε τότε την θρυλική αποστολή του στο διάστημα, όχι για να τους κάνει κακό. Το βλήμα-θαλαμίσκος θα έσκαγε με φοβερό κρότο και λάμψη μπρος στα έκπληκτα μάτια των μελών της G20. Ο αστροναύτης του θα κατέβαινε αργά-αργά με επισημότητα και θα παρέδιδε στην ομάδα G20 μία ηφαιστιογενή μαύρη πλάκα με χαραγμένο το ακόλουθο λακωνικό μήνυμα : «Ερχόμαστε από τον πλανήτη Γη με ειρηνικούς σκοπούς. Να σκέφτεστε και εμάς. Η ομάδα G172».

Καππαδόκης

Υ.Γ. Ο συνολικός αριθμός όλων των χωρών του κόσμου είναι 192. Οι 20 οικονομικά ισχυρότερες χώρες αποτελούν την ομάδα που έχει γίνει γνωστή ως G20.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου